تنها بیژن الهی چیزی به دست نمی‌آری، چیزی نمی‌دهی از دست؛ تنها خطّی خون، تنها راهی برای اجتناب از واقع، سرخ، اما از اشتباهِ عاشقان. حتا به دست نمی‌آری، حتا نمی‌دهی از دست، بس که آهسته غرق می‌شود پروانه‌ی سفید در شرابِ سنِ تو. —دیدن ‌