ربکا سولنیت را از کتاب «نقشه‌هایی برای گم شدن» یادتان هست؟ در قلم‌زن کتاب‌خوان خوانده و نقدش کرده بودیم. همان ربکا سولنیت نقل‌قول شگفت‌انگیزی دارد در باب انزوای نویسنده و زندگی با کتاب‌ها. بخوانیدش: «مثل خیلِ کسان دیگری که نویسنده شدند، من هم در بهار زندگی همچون کسی که به دل جنگل می‌زند در کتاب‌ها گم شدم. آنچه شگفت‌زده‌ام می‌کرد و همچنان می‌کند این است که جنگلِ قصه‌ها و انزوا سوی دیگری هم داشت، و این‌که من از آن ‌سویش بیرون آمدم و به آدم‌هایی رسیدم. نویسندگان به اقتضای ضرورت و رسالت‌شان خلوت‌نشین‌اند. گاهی گمان می‌کنم ملاک نمی‌تواند استعداد باشد، چیزی که خلاف تصور عموم چندان هم نایاب نیست، بلکه ملاکْ غایت یا رسالت است که بعضاً به شکل توانایی تاب‌آوری انزوای طولانی و پشتکار درمی‌آید. نویسندگان پیش از آن‌که نویسنده باشند خواننده‌اند، خوانندگانی که در کتاب‌ها و با کتاب‌ها زندگی می‌کنند، در زندگی یا به عبارت دیگر اذهان دیگران، عملی که توأم با معاشرت نزدیک و در عین حال به دور از تن‌هاست.» ــــــــــــــــــــــــــــــ #قلم_زن واژه‌ها می‌مانند! مجموعه آموزش نویسندگی قلم‌زن 💠 @ghalamzan_com 🌐 Www.ghalamzan.com