محال است بتوان از نبوغ داستایفسکی سخن گفت، بی آنکه واژۀ جنایت‌کارانه وارد بحث شود. منتقد برجستۀ روس، مرشکوفسکی در پژوهش‌های گوناگون خود دربارۀ نویسندۀ کارامازوف‌ها، بارها از این واژه استفاده می‌کند. او آن را در معنایی دوگانه به کار می‌برد: نخست در رابطه با خود داستایفسکی و کنجکاوی جنایت‌کارانۀ شناخت در وی و دیگر در بحث از موضوع این شناخت، یعنی قلب انسان که پنهان‌ترین و جنایت‌کارانه‌ترین احساسات آن را داستایفسکی از خفا بیرون آورده است. مرشکوفسکی می‌گوید: «وقتی انسان آثار داستایفسکی را می‌خواند، گاه از اِشراف مطلق وی و از نفوذش در وجدان اشخاص وحشت می‌کند. در آثار وی، با افکار پنهان خود مواجه می‌شویم، همان افکاری که نه در برابر دوستانمان و نه در خلوت خودمان هرگز به وجودشان اعتراف نمی‌کنیم.» 🟢منتظر جلسهٔ چهارشنبهٔ قلم‌زن کتاب‌خوان باشید با موضوع «آشنایی با ادبیات روسیه» و محوریت کتاب «جنایت و مکافات» از فیودور داستایوفسکی ــــــــــــــــــــــــــــــ #قلم_زن واژه‌ها می‌مانند! مجموعه آموزش نویسندگی قلم‌زن 💠 @ghalamzan_com 🌐 Www.ghalamzan.com