شکی نیست امروز فضای مجازی توسط خود کاربرانش در پیشبرد منافع حاکمیت سازماندهی شده است دوستان بیشتر از مخلص در الزام سازماندهی آگاهی دارند ما با عدم سازماندهی مواجه هستیم و این درحالیست حاکمیت و یا آلترناتیوهای راست مورد توجه قدرتهای بزرگ مداما در حال سازماندهی هستند انگلس : راه رهائی سازمان و تشکیلاتی مبارزه کردن است جوهیل : برای سوگواری من وقت تلف نکن سازماندهی کن گزینه ی سازماندهی را سرمایه داری به نفع خود برداشت کرده است و اینکه دوستانی میفرمایند مبارزه در خیابان باید باشد در خیابان بدون بالندگی تفکر چیزی به انتظار نیست همین دختر خانمها و پسران نوجوانی که در قیام اخیر شهید شدند را در نظر بگیرید همه ی این دسته گلها خانواده ای داشته اند توجه کنید پدر مادر ، همسر ، فرزندان و نزدیکان این عزیزان چه عذابی را متحمل میشوند حالا تصور بفرمائید قیامشان پیروز شده است بررسی کنیم ببینیم چی میخواستن و مطالباتشان چه بود خانمی با چهره معصومانه و زیبا در سن نوجوانی داره میبینه وضعیت جامعه داره چیزهائی را به او تحمیل میکنه که شاینده نیست مثلا یک خانم تحصیلکرده است نمیتواند با پسر مورد علاقه ی خودش رابطه ی آزادانه ای که حق هر انسان است را داشته باشد و قانونی که موظف به حمایت از این رابطه ی آزاد است خود مانع چنین روابطی که حق بدیهی هر انسان است میشود و یا اینکه خانمی تحت فشار فقر و تورم هردم فزاینده دارد به مسیر فحشا کشانیده میشود و برای رهائی از چنین وضعیتی این خانم میاد و بر علیه این وضعیت عصیان میکند و خواهان سیستمی شده که او را مصون بدارد از چنین استبداد و سرکوب و تحقیری یک آقائی بخاطر محرومیت از حق و حقوق انسانی خودش به جنبش پیوسته است کارگری بخاطر وضعیت نابسامان اقتصادی دیگری بخاطر بیکاری و خلاصه افراد مختلف به دلایل مختلف که میتوان در عدم آزادی و عدالت همه آن را جمعبندی کرد به جنبش پیوسته اند اما مولفه های چنین حکومتی را آیا میدانستند این عزیزان ؟ که چه سیستمی میتواند امنیت و رفاه و آزادی و عدالت آنان را در جامعه تامین نماید ؟ مخلص با وضعیتی که شاهد هستم عرض میکنم خیر و چیزی که از دل این قیامها با توجه به سیاستها و توانائیها و دسترسی به ابزار قدرتمند رسانه ای قدرتهای بورژوازی و در زیر نقاب آزادی و عدالت دروغین بیرون می آید هرگز یک حکومت بهتر از قبلی نمیتواند باشد امروز اگر ما بخواهیم از قیام مسلحانه و یا مبارزه ی مسلحانه و خیابان بگوئیم به نظر مخلص حرکتی غیر مسئولانه است چون بهای چنین امری بسیار سنگین است و بسیاری پدران و مادران و همسران و فرزندان تا جاودانه داغدار خواهند شد و اثرات روحی خطرناکی متعاقب آن دامنگیرشان خواهد شد که میتواند آسیبهای جدی به جامعه برساند ، مخلص از خود شرمنده میشوم زمانی که میبینم آن همه خونها ریخته شده در حکومت سابق و به اینجا انجامیده است دروغ نگوئیم به جامعه ؛ تمام نیروها و تشکلهای چپ توهم داشتند به جمهوری اسلامی و کاندید برای مجلس مگر نفرستاد سازمان چریکهای فدائی خلق ایران امروز مادری که فرزندش کشته میشود حق دارد به بانیان این رژیم بد بگوید چون این بازی جوانان آن عهد بود که بر اساس ماجراجوئی های چریکی و با توجه به التهاب جو انقلابی در چهار گوشه ی جهان موج انقلاب را ایجاد کردند انقلابی که شکست خورد و حاصل آن چهل سال رنج و شکنجه ی مردم بود حال تصور بفرمائید تفاوت تفکرات سیاسی حمید اشرف و مرضیه ی اسکوئی ، بهروز دهقانی ، علیرضا نابدل ، حمید مومنی و احسان طبری و تقی شهرام با دوستان امروز که هیچگاه به واسطه ی خفقان موجود به آن حدود نمیتوانند باشند پس مقوله ی خیابان و انقلاب خونین امروز به نظر مخلص تکرار فاجعه ی پنجاه و هفت است این فضای مجازی پتانسیل عظیمی دارد که اگر فعالسازی شود موجهای سهمگینی را چه در عرصه ی تئوریک چه در عرصه ی پراتیک راه اندازی خواهد نمود و میتوان این ابزار را فعالسازی کرد وقتی که کاربرانی که کار جدی را میپذیرند تشکلی را در این فضا ایجاد نمایند و در اینصورت مطمئن باشید فضای مجازی امکان رشد و بالندگی تک تک کاربران را فراهم خواهد کرد #دردمشترک