✨ سرمایهگذاری در آموزش یا آموزش گران؟! ✨💢 نشانه علاقهمندی و حساسیت هر حکومت به پدیده
#آموزش را میتوان از زوایای مختلفی تحلیل کرد. در این میان، شاخص هزینهکرد یک حکومت برای دانشآموزان، خود یکی از سنجههای کاربردی و اولیه است. مفهوم این سنجه که امروزه تحت عنوان «
#سرانه_دانشآموزی» شناخته میشود آن است که یک حکومت چه مقدار از
#تولید_ناخالص_ملّی خود را صرف دانشآموزان خود میکند.
📈 نمودار فوق نشانگر آن است که این روند در ۱۲ سال گذشته روند نسبتاً ثابتی را طی کرده است. مقایسه این میزان با دیگر کشورهای مشابه و بالاتر نشان از
سهم اندک تعلیم و تربیت در سبد
#مخارج_دولت دارد. همچنین باید تصریح کرد که
سهم تحریمها و بالطبع کاهش تولید ناخالص ملّی در کاهش نسبی این درصد قطعاً موثر بوده است.
🧮 اما جالبترین بخش این ماجرا در گسترش و شیوع ادبیات جدیدی در اذهان و زبان مسئولان ارشد کشوری درباره گران اداره کردن آموزش و پرورش و دانشآموزان است. «
#گرانی» که زمینه را برای تجویز و حاکمیت نوع خاصی از
#مدارس_انتفاعی و توجه افراطی به مسیرهای جایگزینی مانند خرید خدمات آموزشی (که رشد عجیبی در بودجه پیشنهادی ۱۴۰۰ هم پیدا کرده) فراهم آورده است. علیرغم پذیرش
سهم سوء مدیریت و ساختار حجیم وزارت
#آموزشوپرورش در رشد هزینههای غیرضروری، سه معضل و تبعات جدی این نگاه برای
#عدالت_آموزشی را میتوان برجسته کرد:
1️⃣ تلقی و قرائت کالایی صرف نسبت به
آموزش و حاکمیت شاخص هزینه به عنوان مهمترین سنجه ارزیابی موفقیت و یا شکست دولت در این حوزه؛
2️⃣ تلاش برای اداره ارزان به قیمت فدا شدن ارزشهای دیگری همچون کیفیت آموزشی، عدالت آموزشی و...؛
3️⃣ غفلت از سیاستگذاری هدفمحور و غلبه اصلاحات هزینهای بر محتوایی.
☘ فهم درست از عدالت آموزشی گام اول و مهمی است که باید با سازوکارهای خاص خود محقق شود نه با مکانیسمهای بازاری تقلیدی....
🔺️ 🔺️ 🔺️ 🔺️👤 «علیرضا سجادیه»
#خط_کش#عدالت_اجتماعی#تبادلات_اقتصادی#آموزش#عدالت_آموزشی#گرای_عدالت#سهم_آموزش#خرید_خدمات#خصوصی_سازی#کالایی_شدن_آموزش#بازار🆔 @gerayeedalat