شعرپَرتُو رنگِ اضطراب دلم زآن آتشین‌خو دم‌به‌دم چون شعله می‌لرزد کنم عرضِ تمنّا پیشِ او ترسیده ترسیده مبادا از میان چون تارِ مویی بُگْسلد از هم مصوِّر* آن کمر را می‌کِشد لرزیده لرزیده چو از باغِ سخنْ گلدسته بندی، بایَدَت عالی که معنی‌ها بِبَندی در غزلْ برچیده برچیده • عالی شیرازی دیوان نعمت‌خان عالی، نسخه منشی نول کشور، کانپور( نگارش: ۱۲۷۳ هجری قمری) * مصوِّر: نقّاش، صورتگر * Painting by Pierre-Auguste Renoir (Frédéric Bazille at his Easel 1867) • @Gardvaare