تاچر شیر دزد و سیاست های ریاضتی در بریتانیا
دولت ها بعنوان بازوی اجرایی حاکمیت، معمولا در شرایط حاد اقدام به سوء استفاده از تئوری شوک درمانی Shock Therapy و اجرای سیاست های موسوم به "اجماع واشنگتن" Washington Consensus می کنند تا از زیر بار هزینه های ملت شانه خالی کنند و بدیهی است که در این سیاست جایی برای عدالت اجتماعی نیست.
البته سیاست های اجماع واشنگتن و شوک درمانی در غرب که بدنبال رکود و ورشکستگی اقتصادی در طول دهه ۱۹۷۰ در دوره ریگان و تاچر در ایالات متحده و بریتانیای دهه ۱۹۸۰ اجرا شد با هدف آزادسازی بازارها، خصوصی سازی شرکتهای دولتی در قبال اعطای آزادی های فردی گسترده به ملت و سیاستهایی همچون کاهش رسمی ارزش پول رایج مملکت و نظارت زدایی که با هدف جذب سرمایهگذاری خارجی انجام می شد؛ در چارچوب جنگ سرد و برای کاستن از هزینه های دولت و چابک سازی دولت های غربی در جنگ با شوروی در دستور کار قرار گرفت.
این سیاست های ریاضتی البته در دهه ۱۹۸۰ برای غرب بسیار دردآور بود و اقشار ضعیف جامعه را له کرد. برای مثال تاچر بعنوان وزیر علوم و آموزش در دولت ادوارد هیس در سال ۱۹۷۱ و نه سال پیش از نخست وزیری، برنامه شیر رایگان برای تمامی مدارس را لغو کرد و شیر رایگان را تنها برای کودکان زیر ۷ سال تخصیص داد و در مقابل مردم او را "تاچر شیر دزد" لقب دادند.
"Thatcher, Thatcher, Milk Snatcher"
جالبتر اینکه دو سال پیش از تصویب این قانون یعنی در سال ۱۹۶۸ نیز شیر رایگان دبیرستان ها که در دولت های رفاه بعد از جنگ دوم جهانی برای تمامی مقاطع تحصیلی تصویب و عرضه می شد در دولت هارولد ویلسون رهبر حزب کارگر و توسط وزیر علوم و آموزش ادوارد شورت، حذف و تنها به مدارس ابتدایی و کودکان زیر ۱۱ سال اختصاص یافته بود.
تاچر با این سابقه سیاست های ریاضتی در وزارت آموزش و علوم (۱۹۷۴-۱۹۷۰) وقتی در سال ۱۹۷۹ به نخست وزیری رسید با یادآوری تجربه اعتصاب معدنچیان در بریتانیای سالهای ۱۹۷۲ و ۱۹۷۴ که منجر به خاموشی های گسترده در بریتانیا شده بود؛ تصمیم گرفت در سالهای ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ تعداد ۲۰ معدن را تعطیل کند تا از قدرت اتحادیه معدنچیان بکاهد ولی در مقابل با اعتصاب بزرگ معدنچیان مواجه شد که با بی رحمی تمام دولت تاچر این اعتصابات را سرکوب کرد و قوانین ضد اعتصاب را در پارلمان به تصویب رساند. اما در نهایت چون استراتژی مناسبی پشت آنها بود، به تدریج صنعتگران و کارخانه داران ماهر و کاربلد رشد کردند که توانستند چرخ اقتصاد ممالک غربی را بجای دولت به گردش درآورند.
#عباس_ترابی، حقوقدان و دانشجوی دکتری روابط بین الملل، گرایش سیاست و امنیت بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران