چون وظیفمه به یادشون باشم.
به یاد تمام کسایی که تو نیزار به رگبار بستنشون.
تمام اعدامی ها.
تمام ادمایی که حتی اسمشونم در نیومد اما مظلومانه کشته شدن.
تمام مادرای دادخواهی که بعد از اون سال همیشه یه چشمشون اشکه یه چشمشون خون.
تمام گرسنه هایی که به خاطر طبیعی ترین حقشون یعنی رفاه اومدن و اعتراض کردن.
آبان ادامه داره و خون پاک نمیشه تا ابد خون نه با اصلاحات پاک میشه نه با تهدید و باتون.
