🔰 #گفتوگوی_ملی...
#فریننیوز@farinnews✍ دکتر
#بهرام_رشیدینیا، روزنامهنگار در یادداشتی برای آفتابیزد نوشت:
🔸یکی از ضروریات منطقی و عقلانی همزیستی انسانها،
گفتوگو است. سرشت و تمایل ویژه بشریت برای مجادله، جنگ و خشونت معضلات فراوانی را بهوجود آورده و همواره انجام
گفتوگوهای بدون تعصب و عاری از سوءظن موجب حل مناقشات و تعامل بین گروههای مختلف جامعه شده است.
🔸تشتت آرا و برداشتهای مختلف مذهبی، تعارضات جغرافیایی و ناسیونالیستی و تمایلات منفعتطلبانه اقتصادی، آتش آشوب و جنگ را در بین جوامع شعلهور میسازد و تنها راه پرهیز از خشونت و منازعه؛ جایگزینی کلام و اقامه برهان بهجای زور و کینهتوزی است.
🔸بسیاری از اندیشمندان تمایز انسان با سایر موجودات را در توانایی
گفتوگو و قدرت بیان او میدانند.
انسان بهواسطهی اندیشهی خویش، کلام و بیان خود را سازماندهی میکند و اندیشه؛ چیزی نیست جز حاصل کنشهای زبانی (چامسکی).
🔸گفتمانها نیز از ترکیب مفاهیم و واژههایی شکل میگیرند که در گام نخست به وادی محاوره ما آمدهاند و ادبیات
گفت
وگوی ما را شکل دادهاند.
گفتوگو مفهومی است که در طی تاریخ شکل گرفته و بر ساختهای اجتماعی است.
گفتوگو دارای هدفی متعال و بهدنبال روزنهای برای رفع مسئلهها و حل مشکلات فیمابین است.
🔸شرایط اجتماعی و سیاسی امروز ایران و تنگناها و مشکلات مختلفی که در پیشروی مباحث اقتصادی و اجتماعی قرار گرفته، ضرورت گریزناپذیری را برای مشارکت و همافزایی همه نخبگان و کنشگران در عرصههای مختلف نمایان نموده است.
فرایند توسعه و پیشرفت کشور نیازمند همدلی همه فعالان توسعهگرا با سلیقههای متفاوت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میباشد.
🔸فضای سیاسی جامعه ایران مدتهاست دچار مجادلاتی شده که فاقد هدف روشن و تبیین شدهای برای چشمانداز رشد و تعالی است.
همبستگی اجتماعی مردم بهواسطه سیطره نفرت و خشونت برخی فعالان سیاسی که نمود آن در برخی رسانهها دیده میشود؛ بهشدت تضعیف شده و گویا هیچ ارادهای برای تلطیف فضا و کاهش شکافهای مذکور وجود ندارد و با وجود آنکه اندیشههای سیاسی دو جریان اصولگرا و اصلاحطلب نشأت گرفته از یک منبع و مکتب فکری بوده اما بهنظر میرسد التهاباتی که در یکی دو دهه اخیر در روابط بین دو جناح بهوجود آمده، افق روشنی را برای وفاق و همدلی دو جریان برای کمک به کشور باقی نگذاشته است.
🔸روند انتخاب دکتر روحانی، وزن اجتماعی و سیاسی جریان اصلاحطلب را بهعنوان پرنفوذترین اندیشهی سیاسی کشور نشان داد. تراکم تمایلات اصلاحطلبانه مردم نیز غیر از صندوق آرا در شعارها و کنشهای اجتماعی و رسانهای آنان مشهود است. اما بهرغم این بدیهیات سالها و بلکه دهههاست که این جریان مورد بیمهری واقع شده و بهرغم حضور پررنگ در برخی دولتها طی ۲۰ سال اخیر و نشان دادن تعهدات بارز خویش به مبانی و اصول انقلاب، اما همچنان به چشم غریبه و مهمان ناخوانده سفره انقلاب به آنان نگریسته میشود.
🔸بهراستی در کدام کشور مدیریت حاکمیت بهدست یک جریان بوده و آن سرزمین توانسته است از گرداب مشکلات درونی و سیلاب تهاجمات بیرونی به سلامت عبور کند. هیچ راهکاری بدون تضارب آرا و در خلا اندیشههای متضاد مفید نخواهد بود.
🔸نابردباری در برابر نقدها، سوءتفاهم و برخی تعصبات باعث شده که بین دو جریان اصلاحطلب و اصولگرا فاصله زیادی بیفتد و دورنمای حل مشکل بهنظر بعید مینماید.
برخی چهرههای تندرو جریان اخیر با توسل به ارزشهای بنیادین انقلاب و محصور نمودن اصول نظام در پیرامون خویش، هر فردی غیر از مجموعهی خود را غیرخودی تلقی میکنند و آنان را به عناوین و القاب مختلفی متهم میسازند.
🔸راه برونرفت از التهابات اجتماعی، سیاسی و کاهش نابسامانیهای اقتصادی در ایجاد همبستگی اجتماعی است.
تا مردم و سرآمدان جامعه با یکدیگر
گفتوگو نکنند و راه مسالمت و همدلی را در پیش نگیرند نمیشود برای حل مشکلات برنامهریزی کرد.
🔸لازمه انسجام عمومی، «
گفت
وگوی ملی» است.
گفتوگویی که مقدمه آن میبایست با عبور از کینهها و عداوتهای گذشته رقم بخورد و دایره انحصار ارزشها و اصول انقلاب پیرامون یک جناح شکسته شود.
دیوار خصومتها در این سالها چنان بلند شده که بدون برچیده شدن آن نمیشود انتظار حل مشکلات و رسیدن به همدلی را داشت.
🔸برای حل مشکلات اقتصادی باید همه را بسیج کرد و برای بسیج عمومی؛ در وهله اول باید بزرگان دو جریان سازنده انقلاب به وفاق برسند.
نسیم همدلی سیاسیون و پایان برخی محدودیتها و وسیع نمودن دایره همراهان ارزشهای انقلاب، موجب همافزایی سیاسی و اجتماعی و در نتیجه ایجاد عزم
ملی و عمومی برای حل مشکلات اقتصادی خواهد شد.
https://t.me/joinchat/AAAAADy_6ehyd92quOfmFw