🔴 سراب
#ذوبآهن و
#پتروشیمی؛
🔻حکایت
#فرصتهایی که از دست
#میرود...
#فریننیوز 🆔 @farinnews✍ دکتر
#مصطفی_شکری در یادداشتی برای بلوطستان نوشت:
🔸در کلامِ بزرگان هست که هر کار بدونِ مشورت و تعقلی به نتیجه نمیرسد. یقیناً این تعبیر برای فعالیتهای اقتصادی و سرمایهگذاری نیز درست است و هر کار غیرکارشناسی و بدونِ مطالعهای نمیتواند به نتیجه منطقی برسد.
🔸متأسفانه سازوکار اداری و دولتی ایران هنوز بهگونهای است که با آمدن و رفتن هر دولتی، افراد به منزلهی شخصی و فردی تعیینکنندهی سیاستگذاریهای اصلی کشور هستند و هنوز ساختار دولتی ایران به این ظرفیت نرسیده است که سیستم بهجای شخص و افراد تصمیمگیری کند تا افراد صرفاً اجراکننده برنامههای مدون و مطالعهشده سیستمی باشند.
🔸یک دولتِ کارآمد، دولتی است که برنامههای اجراییاش حاصل خِرد جمعی و کار کارشناسی سیستمی باشد و بتواند گام بهگام برنامههای از قبل برنامهریزی شده خود را اجرا کند.
در تعبیر ناکارآمدی یک دولت هم همین بس که ناتوان از اجرای وعدههای از پیش داده شده خود باشد.
🔸مثلاً وقتی دولتی تعهدی میدهد که با صرف هزینهای مشخص، در طی ۱۸ ماه یک طرح سدسازی را عملیاتی کند اما در مرحلهی اجرا نمیتواند وعدهی خود را عملیاتی کند و گام بهگام، طول زمان پروژه را افزایش میدهد و هزینههای بیشتری را در پروژه صرف میکند نشان میدهد که دولت ناکارآمد است. چراکه قطعاً یکجای کار میلنگد.
🔸یا کار غیرکارشناسی و بدون مطالعه بوده، که چالشها و هزینهها بهخوبی برآورد نشده است یا در هین اجرا، توسط عوامل اجرایی هزینههای زائد بر پروژه تحمیل میشود که موجب پِرتی منابع و افزایش هزینهها میشود.
🔸حال حکایت دو پروژهی ذوبآهن رومشکان و پتروشیمی کوهدشت مصادق کار غیرکارشناسی در عرصه سرمایهگذاری هستند که متأسفانه موجب از دست رفتن فرصتهای زیادی برای این دو شهرستان شده است.
🔸بهظاهر هیچکدام از این دو طرح، مطالعهی کارشناسی و مدونی نداشتهاند. مثلاً در زمینهی آب موردنیاز که از ابتداییترین نیازهای این دو پروژه است، هیچ فکری صورت نگرفته است!
اکنون که در بهمنماه ۹۷ قرار داریم و از عمر کلنگزنی پتروشیمی کوهدشت حدود ۶ سال و از عمر ذوبآهن رومشکان حدود ۴ سال میگذرد.
🔸حتا جالب است که در هنگام کلنگزنی پتروشیمی که با حضور دهمرده، استاندار وقت و حیدری، مدیرعامل وقت بانک ملی صورت گرفت، جناب ملکشاهی، نمایندهی کوهدشت بیان میکند که ضمانت اجرای این پروژه خودم هستم و این پروژه ظرف ۴۸ ماه ایجاد میشود.
🔸در مورد ذوبآهن رومشکان نیز بیان شد که صرف ۲۴ ماه و با اشتغالزایی ۶۰۰ نفر احداث میشود. اما سالهاست که از تعهد اجرای این پروژهها میگذرد و هنوز هیچ قدم مثبتی صورت نگرفته است.
🔸طی هفتههای اخیر خادمی، استاندار لرستان در مورد این پروژهها اذعان داشته که این پروژهها غیرعملیاتی هستند و هزینههای اجرای این پروژهها بسیار بالاست. ایشان فرمودهاند که مثلاً هزینهی انتقال آب برای پتروشیمی کوهدشت قریب به ۱۰۰ میلیارد تومان است که توجیه اقتصادی پروژه را زیر سوال میبرد.
🔸دقت کنید که در این زمینه افراد–به منزلهی شخص حقیقی- تصمیم گرفتهاند: در حدود ۶ سال پیش بدون هیچ مطالعه کارشناسی و بدون اخذ مجوزهای لازم، تصمیمی گرفتهاند و کلنگی را بر زمین زدهاند. حال استاندار کنونی این پروژه را فاقد توجیه اقتصادی میداند.
🔸حال سوال این است که آیا اگر کار سیستمی بود و اجرای چنین پروژهای خروجی مطالعه مدون یک گروه کارشناسی و فنی بود، آیا بازهم چنین فرصتسوزی صورت میگرفت؟!
بحث «فرصتسوزی» صرفاً اجرا یا عدم اجرای این دو پروژه نیست. زیرا متأسفانه ذکر نام و کلنگزنی این دو پروژه، فرصت سرمایهگذاری های دیگری را در طول این سالیان از بین برده است.
مثلاً ای بسا که در طول این چندسال، سرمایهگذاری دیگری صورت میگرفت و یک گاوداری صنعتی بهجای پروژه پتروشیمی کوهدشت یا کشت گلخانهای مدرنی بهجای ذوبآهن رومشکان عملیاتی میشد!
🔸پروژههای چون دامداری یا کشت گلخانهای که با زیستبوم منطقه نیز سازگارند و توسعه پایدار این مناطق را نیز به چالش نمیکشند، به یقین میتوانستند جایگزین مناسبی برای پروژههای پرهزینه و بدون مطالعهای مانند ذوبآهن و پتروشمی باشند!
🔸این فرصتسوزی در تعبیر اقتصادی «هزینهی فرصت» نام دارد که باید در برنامهریزی هر کار اقتصادی و سرمایهگذاری مدنظر قرار بگیرد.
متأسفانه هزینهی فرصت پروژههایی چون ذوبآهن رومشکان و پتروشیمی کوهدشت آنچنان بالا است که برای شهرستانهای مانند کوهدشت و رومشکان جبرانناپذیر است.
https://t.me/joinchat/AAAAADy_6ehyd92quOfmFw