با سلام خدمت دوستان و همراهان گرامی،
از زمان سکونت در تهران، عادت دارم که همیشه برای سفرهای درون شهری، حتی الامکان خودروهای پلاک ۳۱ و ۴۱ را سوار شوم، اگرچه به معطلی نیم ساعته بیانجامد!
چند شب پیش که از نیاوران به تجریش می رفتم، توفیق همسفری با راننده ی شریفی یافتم که همشهری و اهل نورآباد بود.
چون در طول مسیر، تماسی تلفنی از یکی از نمایندگان محترم فرهنگیان دریافت داشتم که موضوع آن، پرونده ی
قضایی شرکت تعاونی مسکن فرهنگیان بود، پس از اتمام تماس تلفنی، راننده ی عزیز فرمود که پدر ایشان هم سهامدار و عضو فاز ۴ است.
از جریان پیگیری
قضایی اطلاع نداشت، می گفت درصدد بوده اقدام
قضایی انجام دهد، اسناد و مدارک را هم در داشبورد خودرو داشت، ارائه داد، مطالعه کردم، متاسفانه چندین بار از پدر ایشان، اقساط گرفته بودند!
شماره تماس یکی از نمایندگان محترم فرهنگیان را به ایشان دادم، تا هماهنگی صورت گیرد و به جمع موکلین ملحق شود، که شد.
برایم جالب بود که ایشان حاضر بود از تهران به نورآباد بیاید و متحمل خطرات جاده و خسارات مالی و اتلاف وقت و .... بشود، اما نگذارد حقش ضایع شود، اما در همین نورآباد، برخی از فرهنگیان گرامی، هنوز خوش بینانه امیدوار به حل امور اراضی فازهای ۳ و ۴ با شرکت تعاونی ای هستند که عملکردش موضوع بزرگترین پرونده ی
قضایی تاریخ لرستان است!
در حال حاضر، بزرگترین و گسترده ترین
#کارشناسی_های_تاریخ_قضایی_دلفان در جریان است.
ان‌شاءالله بزودی دوستانِ تاکنون
#خوش_بین،
#واقع_بین خواهند شد.
به سهم خود بر جدیت دادگستری و عزم و پیگیری نمایندگان فرهنگیان درود میفرستم.
