" چاه بهار در سال 1351، فرامرز کوچکی زاد " چاه بهار در سال 1351، خاطرات دوران سربازی مهندس فرامرز کوچکی زاد است. وی در صفحات 4 و 5 کتاب:" چاه بهار در سال 1351 "، چنین می نویسد: "....به عنوان سپاهی خدمات دادگستری وارد پادگان زیبای شهر ساری شدم. با دانشجویان اخراجی از دانشگاه با پرونده های سیاسی علیه رژیم آشنا شده که، باز هم مخفیانه فعالیت هائی داشتند. بیشترین اثر در من به وسیله شخصی از هم شهری های خودم با نام سید محمد عباسیه کهن رخنه نمود..... بعد از مدتی هر کدام از یاران را با مطالعه ای که، روی هر کدام داشتند، به گوشه ای از ایران پهناور منتقل نموده که، مرا نیز به شهر رفسنجان در استان کرمان فرستادند..... پس از چندی، دامنه اعتراضات و عقایدمان در دیگر افراد تازه کار و پراستعداد نیز موثر واقع گردید و این امر باعث شد که، با گزارش رئیس وقت دادگاه رفسنجان به وزارت دادگستری، مبنی بر توطئه به کمک سپاهیان دیگر و چند فرد بی گناه بر علیه رژیم، مرا به شهرستان چاه بهار، جنوبی ترین قسمت استان سیستان و بلوچستان که..... " کتاب: " چاه بهار در سال 1351 "، از منظر جامعه شناسی علمی، توسط فرزند خلف گیلان زمین، مهندس فرامرز کوچکی زاد، در سال 1351 خورشیدی، تحقیقات نخستین آن انجام پذیرفته و در فرصتی دیگر، در سال 1391 خورشیدی، توسط نویسنده ی اثر، مورد ویراستاری قرار گرفت. این کتاب، بر روی کاغذ سفید اعلاء، در 56 صفحه، در قطع رقعی، بدون اعلام تعداد شمارگان، بدون درج قیمت، بدون اخذ شابک، با سرمایه ی شاعر و هنرمند خود ساخته آقای محمد حسین خدایاری، در سال 1391 خورشیدی، به زیور چاپ آراسته گردیده به اصحاب ادب و هنر، خاصه به اعضای انجمن ادبی یاران دوشنبه رشت، هدیه گردید. یاد زنده یاد مهندس فرامرز کوچکی زاد، زاده ی 26 آبان ماه در سال 1328 خورشیدی، در رشت و متوفی در 28 اسفند ماه در سال 1398 خورشیدی، بر اثر ویروس کووید 19 موسوم به ویروس کرونا در بیمارستان بندر انزلی، گرامی ست، گرامی ترباد! " سیاوش رضازاده ، رشت "