گلی در انزوای جنگل می‌رویَد بی‌آنکه به انتظار توجهی باشد بی‌آنکه شاید حتی جهانِ پیرامون از رشدِ او خبر داشته باشند. اما گل می‌رویَد و می‌رویَد، رایحه‌اش در هوا پراکنده می‌گردد. می‌شکفد و جوانه می‌زند، بالنده می‌شود. نه از این جهت که نیازمندِ دیده شدن است، بلکه بدین خاطر که شکوفایی ذاتِ الوهیتِ او و زیبایی‌ سرشتِ وجودی او است. 「🌱🌸🌱」جهت فال شخصی به ایدی زیر مراجعه کنید @fal_zar222 🌸فال زرتــــشـــت🌸 @fall_zartosht