در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند.
خار پشتها وخامت اوضاع را دریافتند و تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب خود را حفظ کنند.
ولی خارهایشان یکدیگر را زخمی میکرد با اینکه وقتی نزدیکتر بودند گرمتر میشدند ولی تصمیم گرفتند ازکنارهم دور شوند ولی با این وضع از سرما یخ زده میمردند ازاین رو مجبور بودند برگزینند: یا خارهای دوستان را تحمل کنند و یا نسلشان از روی زمین محو گردد. دریافتند که باز گردند و گردهم آیند؛ آموختند که با زخمهای کوچکی که از همزیستی بسیار نزدیک با کسی بهوجود میآید کنار بیایند و زندگی کنند چون گرمای وجود آنها مهمتر است و اینچنین توانستند زنده بمانند.
ﻭقتی ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺩﻭﺳﺖ میگردیم
ﭘﻴﺪﺍﻳﺶ ﻛﻪ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻋﻴﺐﻫﺎﻳﺶ میگردیم
ﻭقتی ﻛﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺩﺍﺩﻳﻢ ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎیی ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺶ میگردیم.
✍ژان پل سارتر
https://t.center/faaaryaaadeazadiii