🔍فضاهای عمومی بی نقص، مکانهایی برای برگزاری جشن ها هستند، تبادلات اجتماعی و اقتصادی در آنجا اتفاق می افتند، نطفه های اجتماعی اعتراضات سیاسی و فرهنگی و اقتصادی در این فضاها شکل می گیرند، اقلیت ها در این فضاها به نوعی از اعتماد به نفس برای طرح شفاف مطالباتشان دست می یابند، دوستان در این فضاها با یکدیگر آشنا می شوند و فرهنگ ها در این قالب های شهری در هم می آمیزند. آنها ایوان های جلوی مؤسسات عمومی، کتابخانه ها، استادیوم های سرپوشیده و مدارس هستند جایی که ما با یکدیگر و حاکمیت در تعامل شفاف و انتقادی قرار می گیریم. وقتی این فضاها به خوبی کار کنند، آنها به عنوان صحنه ای برای زندگی عمومی و میزان دمکراتیک بودن زیست اجتماعی ما بدل می شوند.
⭕️چه چیزی باعث می شود بعضی از این مکان ها موفق شوند در حالی که برخی دیگر شکست می خورند؟ یادداشت "فضاهای عمومی موفق شهری چگونه شکل می گیرند؟" با یک دسته بندی هوشمندانه و ساده و بررسی عوامل مفهومی و کیفی و طراحانه ی شکل گیری این فضاها و مرتبط سازی این عوامل با یکدیگر به دیاگرامی خلاقانه و جامع نگر دست می یابد که بررسی ان به تمامی معماران و طراحانی که درگیر یا دلمشغول طراحی فضاهای شهری هستند، توصیه می شود، معماران و طراحانی که می دانند زیرْپوستی ترین کمکی که فضاهای متعامل شهری به شهر می کند، تولید منظر دموکراتیک شهری و عمومی سازی همه امکان های زیست ازاد در شهر به مثابه یک کنش سیاسی است.
📌متن کامل این مقاله تحلیلی را با برگردانِ محترمی از بهمن شیخی بر اتووود🔺 مطالعه فرمایید.
🔍. . .سقف مجموعه ی مسکونی لوکوربوزیه در مارسی، جدا از انکه تلاشی است برای به حداکثر رساندن استفاده از سطوح معمول هر پروژه و تبیین سقف به مثابه میدان مرتفع، ابزاری است که از یک سو ابعاد کنش خانواده هسته ای را تکمیل می کند و از سوی دیگر به تعمیق اداراک محیطی و تعامل اجتماعی کودکان و اموزش ان ها می انجامد، یادداشت " مهدکودک لوکوربوزیه و تجربه های آموزشی دیگر در 1970 " که با برگردانی از دریا زارعی بر اتووود 🔺منتشر شده است، در کنار معرفی مهدکودکِ سقفی لوکوربوزیه دو تجربه دیگر در حوزه اموزشی کودکان با کمک معماری را نیز معرفی می کند. . . .