اینجا دانشگاه تهران است (گزارش شماره ۵) در راهرو و روبروی یک سالن همایش در دانشکدگان علوم برای روشن کردن یک محوطه کوچک عبوری که یک نور متوسط و حداکثر دو چراغ سقفی کافی بود، ۳۲ چراغ لوکس کار گذاشته شده است. این چراغها در طول روز روشن اند. مسئله فقط مصرف انرژی نیست، بودجه هنگفتی برای ایجاد این نورپردازی هزینه شده است و چون این لامپها مرتب می سوزند بایستی برای حفظ آن از بودجه ناچیز علوم هزینه کرد. اینها نشانگر لایه های پیچیده فساد، حیف و میل و اتلاف انرژی است. نمی خواهم کسی را متهم کنم، چون همه افراد از همکاران و دوستان خودم هستند. چرخه ی پیچیده ای که منجر به این نور پردازی و ارزش گذاری آن شده، در حالیکه پنجره های همه دانشکده ها قدیمی و باز هستند و دانشکدگان یک سال پول تعمیر خودروهای سفرهای علمی را نداشت، ضعف های مدیریتی کشور در کنترل فسادهای پنهان و تخریب محیط زیست را نشان می دهد. این نور پردازی مانند بیمار سرطانی است که به جای هزینه پس انداز محدودش برای درمان بیماریش، آن را خرج آرایش و تزریق بوتاکس می کند. حسین آخانی، ۱۴ دی ۱۴۰۳ https://t.center/environ_concerns