دربی دختر آبی و شکستی دیگر برای جمهوری اسلامی
دربی تاریخی سرخابی تهران که
به "دربی دختر آبی" مشهور شد، در تاریخ یکشنبه ۳۱ شهریور در استادیوم آزادی، در حالی
به پایان رسید که
به جرات میتوان گفت اولین باری بود که خواسته قلبی بخش قابل توجهی از طرفداران هر دو تیم، چیزی ورای پیروزشدن تیم محبوبشان در مسابقه بود، این خواست چیزی نبود جز لغو قانون "ممنوعیت ورود زنان
به استادیومها"؛ قانونی زن ستیز که تنها چند روز قبل زن جوانی را
به قربانی گرفته بود؛ سحر خدایاری، همان دختر آبی که برای برخورداری از ساده ترین و طبیعی ترین حق انسانی خود، یعنی تماشای بازی فوتبال در استادیوم، قربانی شده بود.
علی رغم درخواست حسین رحیمی، رئیس پلیس تهران که روز سهشنبه ۲۶ شهریور (۱۷ سپتامبر) اعلام کرد "برای دربی پیشبینی برای حضور زنان در ورزشگاه نشده است، لذا زنان برای دیدن بازی استقلال پرسپولیس نیایند"، روز یکشنبه جمعی از زنان پشت دربهای استادیوم آزادی خواهان وارد شدن
به استادیوم شدند. این حضور خود نشان دهنده این بود که زنانی که ورود
به اماکن عمومی جامعه را حق خود میدانند و برای آن پا
به میدان مبارزه گذاشته اند، با پیامهای ممانعت بعما آورنده مقامات حکومتی و دولتی، از راه خود برنمیگردند.
از ساعات اولیه روز یکشنبه، روزی که
به دربی دختر آبی مشهور شد، جمعهای مختلفی از تماشاگران فوتبال که وارد استادیوم آزادی شده بودند، با لباسهایی که
به نام دختر آبی مزین شده بود، یاد این زن جسور و حق طلب را گرامی داشتند.
قبل از شروع بازی، در داخل استادیوم، حمایت طرفداران تیم استقلال از دختر آبی اقدامی بجا بود و گواهی آشکار بر این بود که این صدای برابری طلبی است که در استادیوم آزادی طنین افکنده است. امروز استادیوم آزادی
به محلی برای گرامیداشت یاد و مبارزه زنان قربانی قوانین اسلامی و نرینه سالار، و محلی برای فریاد مطالبات زنان، اعتراض
به بی حقوق زنان و اعتراض
به جمهوری اسلامی تبدیل شده است. همان محلی که مقامات جمهوری اسلامی بارها ادعا کرده بودند مکانی مناسب برای حضور زنان نیست.
حکومت اسلامی اما همانطور که انتظار می رفت،
هرگونه ابزار و تدابیر امنیتی را برای جلوگیری از هرشکلی از اعتراض مورد استفاده قرارداد؛ از فروش پراکنده بلیتهای بازی و جلوگیری از پر شدن کامل ورزشگاه، استقرار نیروهای انتظامی در خارج ورزشگاه، تا لیدرهای دست نشانده که وظیفه ای جز ایجاد اختلال درصف اتحاد و همبسته تماشاگران برای حمایت از دختر آبی نداشتند.
انقلاب زنانه معتقد است اقدامات صورت گرفته در روز دربی دختر آبی، که بر بستر اعتراضات داخلی و بین المللی چند روزه علیه زن ستیزی قانونی، اجرایی و قضایی رخ داد، برگ دیگری از تاریخ مبارزه "جنبش برای رهایی زن" بود. دربی دختر آبی بار دیگر یک همبستگی تاریخی با زنان ایران که برای تحقق خواسته های رادیکال، آزادیخواهانه، برابری طلبانه، سکولار و انسان محور خود مبارز میکنند ایجاد کرد و توجه ها را
به همراهی و همبستگی و حرکت دوشادوش بخش پیشرو جامعه با زنان در ایران جلب کرد. این حمایت فراگیر داخلی و خارجی از حق ورود زنان
به ورزشگاه ها پاسخ سیاسی محکمی بود
به حکومت جمهوری اسلامی که با قوانین ارتجاعی، ضدانسانی و زن ستیز خود، و با ابزارو نیروهای سرکوب در اختیار، تلاش میکند جلو حرکت و پیشروی جنبش پیشرو و مدرن رهایی زن و
به تبع آن رهایی جامعه را بگیرد؛ یک پیام سیاسی محکم تحت این عنوان که مبارزه برای رهایی زنان در ایران ادامه دارد، و پرچم این مبارزه دست زنان در صف مقدم، و نیز بخش پیشرو جامعه ایران که باور قطعی دارد رهایی جامعه در گرو رهایی زنان است، بالا برده شده است.
انقلاب زنانه همه انسانهایی که از حکومت و قوانین زن ستیز اسلامی
به تنگ آمده اند و خواهان آزادی و برابری و منزلت اجتماعی هستند را
به یک مبارزه متشکل و متحزب فرا میخواند
.انقلاب زنانه
اول مهر 98
23 سپتامبر 2019
#دختر_آبی #استادیوم_برای_همه #سد_ممنوعیت_ورود_زنان_به_استادیومها_را_بشکنیم #نه_به_تبعیض_جنسیتی #نه_به_هرگونه_تبعیض_علیه_زنان 🚩برای عضویت و فعالیت در
#انقلاب_زنانه از طریق پیامگیر تلگرامی
@sjktamas اقدام کنید!
@enghelabezananeh