روستای میراحمد غریبیها باقی مانده ۶۳ روستایی است که برای همیشه در حین آبگیری سد کارون ۳ غرق شدند. با غرق شدن این روستاها و آبگیری مخزن ۳ میلیارد متر مکعبی این سد در سال ۱۳۸۳، ۲۸ روستای دیگر به محاصره آب در آمدند. محاصره به چه معنا؟ هژیر کیانی، فعال محیط زیست خوزستان و یکی از ساکنان ایذه در این باره به خبرآنلاین میگوید: «محاصره به این معنا که مردم این روستاها فقط در ساعاتی خاص از شبانه روز میتوانند تردد کنند و با روستاهای و شهرهای اطراف ارتباط داشته باشند، یعنی همان زمانی که «بارج» یدککشهای دریایی که افراد و وسایل نقیه را جابهجا میکنند، مشغول کار باشند.»
۱۳ سال است که
تنها «بارج» راه ارتباطی این ۲۸ روستاها با دنیای خارج است و یک «پل» که اهالی این روستاها به آن چشم امید بستهاند. پلی که به گفته کیانی، با سرعت لاکپشتی در حال ساخت است و هنوز هم به نتیجهای نرسیده است.
روستای غریبیها به همراه ۲۷ روستای دیگر از توابع بخش دهدز شهرستان ایذه از یک سمت به کوهستان سه هزار و ۳۰۰ متری «مُنگشت» و از سوی دیگر به دریاچه ۵۵ کیلومتری سد کارون ۳ محصور است. روستای میراحمد با آثار باستانی و طبیعت زیبا و شالیزارهایش یکی از کانونهای گردشگری خوزستان به شمار میآید که حالا به سبب رانش زمین قرار است خالی از سکنه شود. اما این
تنها یک سوی چهره واقعیت است. غرق شدن میراث فرهنگی، تغییر سبک زندگی و به خطر افتادن اشتغال و امنیت جانی مردم و پس از اینها کوچ و آوارگی این مردم روی دیگر این سکه است.
⭐️ میراثی که به زیر آب رفتند
کاروانسرای تاریخی میراحمد در میان اهالی این روستا شناخته شده است، کاروانسرایی که حالا به زیر آب رفته و چیزی از آن جز خاطرهای برای اهالی باقی نمانده است. البته این کارونسرا
تنها یکی از صدها اثر تاریخی این منطقه است که به سبب آبگیری مخزن سد کارون ۳ و به زیر آب رفتن ۶۸ روستا به تاریخ پیوسته است. هژیر کیانی که پیش از این یکی از کارشناس میراث این منطقه بوده است، میگوید: «پیش از آبگیری سد ۱۱۰ اثر باستانی این منطقه را با مشخصات یو تی ام و جی پی اس ثبت کردیم که شاید آیندگان با باستانشناسی و غواصی زیر آب بتوانند تحقیقاتی درباره آنها انجام دهند. این بناهای تاریخی غرق شده در آب شامل کاروانسرا، پلهای تاریخی، گورسنگها و شیرسنگهای بختیاری بودند که در ایران بینظیر است.» او به غارهایی متعلق به دوران پارینه سنگی اشاره میکند که امروز در آب غرق شدهاند. این فعال محیط زیست میگوید: «بیش از ۳۵ غار که سکونتگاه انسانها بودند در این منطقه توسط باستانشناسان گروه نجات شناسایی شدند، تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شد که در سکوت آن زمان به فراموشی سپرده شد.»
اما
تنها میراث تاریخی این روستاها قربانی سد سازی نشدند. کیانی میگوید: «بیش از ۱۰۰ هزار اصله درخت بلوط برای آبگیری سد کارون ۳ از دست دادیم که روایت آقای محمود رحمانی، مستند ساز و فیلم مادرم بلوط این جنایت محیط زیستی را به نمایش برآوردهاند.»
#زاگرس_تنها_نیست#وزیرنیروی_محیطزیستی_میخواهیم#تنویر_افکار_تغییر_ساختار