تائو، به معنی راه است، راهِ زندگی، راهِ حق، یا به تعبیر خودمان، شاهراه یا صراط؛ صراطی که عینِ خودِ حق است. لائوتزو، حق را تائو مینامد؛ البته به زبانِ چینی. او میگوید: «بیآرزو، یعنی کسی که از خواهش و خواستن، تهیست، راز اصلی را که بینام و نشان است، میبیند.»
«بهترین کاری را که از دستت برمیآید بکن! بیش از آن نمیتوانی. و شاداب باش. به خودت تکیه و اکتفا کن. چون دیگران از تو حمایت نخواهند کرد یا فقط برای زمانی کوتاه حمایت خواهند کرد (بعد برایشان باری خواهی بود). به خودت کمک کن، و به دیگران کمک کن با همه نیرویت. و در این کار شاداب باش! ولی چقدر نیرو باید برای خود و چقدر برای دیگران مصرف کنیم؟ خوب زندگی دشوار است! ولی زندگیِ خوب زیباست.»