بر اساس یک داستان واقعی...

مرگ نصرالله؛ فرصتی برای مردم ایران؟!

نباید فراموش کرد که بمب‌های سنگرشکن تکنولوژی تازه‌ای نیست که اسرائیل تازه به آن دست یافته باشد و بخواهد نصرالله را بکشد و حداقل از سال ۲۰۰۹ به این جنگ‌افزار دسترسی دارد.
هنیه نیز هدف چندان مشکلی نبوده، اسرائیل تقریبا همیشه می‌توانست او را در قطر ترور کند.
اما اینکه تمام این اتفاقات طی چندماه اخیر رخ داده و می‌توان مرگ مشکوک رئیسی را هم به آن اضافه کرد، نشان از تغییری بنیادی در روابط قدرت منطقه دارد.
طی نیم قرن اخیر ایران، اسرائیل و در برهه‌هایی عراق نقطه‌های ایجاد توازن در منطقه بوده‌اند.
توازنی که فقط نظامی نبوده، ابعاد گفتمانی و ژئوپلیتیکی هم داشته است.
پس از انقلاب سال ۵۷، وجود موجودیتی به نام جمهوری اسلامی به عنوان غولی که اعراب از آن بترسند و همواره دست به دامن غرب و خصوصا آمریکا باشند یک موهبت برای غرب بود. همین مساله عینا برای اسرائیل هم صدق می‌کرد که از جمهوری اسلامی به عنوان یک آنتاگونیست پرسر و صدا اما بی‌خاصیت نهایت استفاده را بنماید و با توسل سیاست‌های آخرالزمانی آن، اقدامات تندروانه خود را توجیه کند.

اما طی سه سال اخیر هم خاورمیانه و هم جهان دستخوش اتفاقات تازه بود.
حمله روسیه به اوکراین به نوعی بازتولید مینیاتوری از جنگی جهانی پس از جنگ سرد بود و تنازع موجود را بهم زد.
پوتین با افشای برنامه دریافت پهباد از ایران، رندانه ایران را نیز جلو انداخت و سپر توسعه طلبی‌های خود و به عنوان یک طرف جنگ مطرح کرد.
جمهوری اسلامی نیز به دلیل سرسپردگی هسته قدرت نسبت به روسیه یا اعتماد به نفس کاذب ناشی از صادرات جنگ افزار به یک قدرت نظامی دم فروبست و عملا این قطب بندی را پذیرفت. اتفاقی که احتمالا غرب را به این فکر انداحت که آیا سیاست مماشات با ایران به عنوان لولوی سر خرمن منطقه، در ازای این قطب بندی جدید که از ایران دشمنی "واقعی" ساخته، می‌ارزد؟!
ثانیا نباید فراموش کرد که غرب در عین برنامه مماشات با جمهوری اسلامی، به صورت آلترناتیو همواره به ایرانی مسالمت‌جو نیز فکر کرده که بتواند با آن در دارزمدت ابربحران نیاز خود به گاز را که روسیه به‌واسطه‌ی آن اروپا را روی انگشت خود می‌چرخاند، حل و فصل کند.

از طرف دیگر تا اواخر سال ۲۰۲۳ و قبل از حمله هفت اکتبر حماس، خاورمیانه و جهان در آستانه توافقی بزرگ بر بستر پیمان ابراهیم بود. توافقی که تمام طرف‌ها: اسرائیل، دولت‌های عربی و غرب آماده اجرای آن بودند. حمله ۷ اکتبر حماس اما آن را از دستور کار خارج کرد و اجرای عاجل آن را به خطر انداخت.
باتوجه به اینکه امکان ندارد حمله حماس بدون اجازه و یا حتی دستور ایران باشد، باز هم غرب را به این فکر کرد که آیا این میزان تداخل در آستانه‌ی جاافتادن یک نظم نوین و مورد توافق اکثر طرفین در منطقه، هنوز هم به فواید نقش مترسکی ایران می‌ارزد؟!
از سویی حکومت ایران نیز به دلیل بلندپروازی‌های نظامی، توهم رهبری مسلمین جهان و عدم مقبولیت داخلی، خود را در مسیری یک طرفه انداخته است؛ یعنی بقای جمهوری اسلامی در صورتی با بیشترین احتمال، ممکن است که منطقه درگیر تشنج و درگیری دائم باشد و این حکومت بتواند با گروه‌های نظامی نیابتی خود، تشنج بیافریند و امتیاز بگیرد.
اما گویا این توازن دیگر به خوبی قبل کار نمی‌کند و برای غرب هزینه‌های یک ایران تنش‌زا در منطقه که برده مطیع روسیه نیز هست به فوائد آن نمی‌ارزد.
این تغییر سیاست مهم طبعا به اسرائیل که از نظر نظامی نیز بسیار قوی‌تر از ایران است، دست بالا را داده است که حاصل آن را طی ماه‌های اخیر می‌بینیم.

شبیه این اتفاق در جنگ فرسایشی ایران و عراق نیز به نوعی رخ داد؛ به این صورت که در حالی‌که غرب از این جنگ فرسایشی و تضعیف کننده دو مدعی منطقه‌ای و فروش سلاح‌هایش استقبال می‌کرد، اما زمانی که این نگرانی پیش آمد که عراق توان بازپرداخت وام‌های تسلیحاتی خود را ندارد، مضرات تداوم جنگ برای غرب بر منافع آن چربید و تصمیم گرفت ارسال تسلیحات به ایران را قطع کند، به همین‌ خاطر عراق در اواخر جنگ به پیشروی سریع در خاک ایران پرداخت و چنان برق‌آسا ایران را به عقب راند که فرد لجوج و انعطاف‌ ناپذیری چون خمینی وادار به نوشیدن جام زهر و قبول قطعنامه ۵۹۸ شد.

بنابراین اتفاقات اخیر نیز که خبر از ایجاد مناسبات جدید می‌دهد، برای مردم ایران و اپوزیسیون یک فرصت است.
تحقق دمکراسی در ایران و اجرای پروژه گذار فقط توسط مردم ایران قابل انجام است و در سناریوهایی چون حمله‌ی نظامی یا هر نوع دخالت خارجی، همواره اهداف توسعه طلبانه مطرح است که وضعیت مردم ایران اولویت آن نیست.
اما در شرایطی که توازن منطقه‌ای به هم خورده، نظام اجماع نانوشته قبلی برای بقا را ندارد، تحقق پروژه گذار توسط مردم و کوتاه آمدن اجباری حکومت از مواضع خود، شدنی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.


بابک خطی

متن کامل

https://news.gooya.com/2024/09/post-91161.php

بحثی درمورد روابط قدرت در دانشگاه به بهانه نامه حمایت ۴۰۰ استاد از علی انتظاری، کسی که برای مرگ دردناک مهسا امینی از عبارت موهن" نفله شدن یک دختر سنی" استفاده کرد.


جیران مقدم
شهریور ۱۴۰۳

چرا فائزه‌ی هاشمی خود را بی‌آبرو می‌کند؟!


بابک خطی


نامه عجیب و موهن فائزه هاشمی در بهشت خواندن زندان‌های ایران و دیو سازی از زندانیان سیاسی که دستخوش آن را هم سریعا از حکومت دریافت نمود، اتفاقی قابل پیش‌بینی است که در این یادداشت بیشتر بدان می پردازیم.

اولا باید گفت فائزه هاشمی زندانی را هتل توصیف کرده که چهار دهه تجربه تاریخی کتبی و شفاهی از صدها نفر از زندانیان آن فقط در جمهوری اسلامی وجود دارد. زندانی که در ابتدای دهه شصت جلادی چون لاجوردی را با حکم رهبر حکومتی که رفسنجانی پدر فائزه جزء ابواب جمعی رده اول آن بود به خود دیده است.
زندانی که ضیاء نبوی تنها به خاطر شکایت از وجود ساس‌های آن دادگاهی شده و این تازه اوین زیر نگاه بین‌المللی است، نه قزل‌حصار که بیش از از نیمی زندانیان آن کف خواب هستند و امکانات رفاهی و بهداشتی آن در حد صفر است و این تازه قزلحصار است نه زندان دستگرد اصفهان، عادل‌آباد شیراز، شیبان اهواز و ... که اوضاع آنها فراتر از فاجعه است و اینها تازه زندان‌ها و نه بازداشتگاه‌های متعدد غیرقانونی نیروهای امنیتی و انتظامی نظام است که در آن همه نوع جنایتی صورت می‌گیرد و فاجعه کهریزک به عنوان مشتی از خروار آن مطرح است.
فائزه هاشمی زندانی را مکان امن و مایه آرامش زندانیان می‌خواند که قاضی‌ زاده هاشمی وزیر وقت بهداشت علنا به اوضاع وخیم و اسفبار آن اذعان داشته است.
زندانی که انتشار قسمت کوچکی از جنایات رخ داده در آن علیه زندانیان توسط گروه هکری عدالت علی در سال ۱۴۰۰۰ باعث ایجاد خشم عمومی و بروز یک رسوایی بین‌المللی شد و رئیس وقت کمیسیون اصل نود مجلس ضمن اعتراف به وقوع جنایت، واقع شدن جرم در آن را محرز دانست.
این آقازاده نسبت به زندانیانی لجن‌پراکنی می‌کند که قربانیان سوء مدیریت‌ها و خودکامگی‌هایی هستند خود او و پدری عزیز کرده‌ی جنایتکارش به عنوان کارگزاران جمهوری اسلامی در مورد آن مسوول هستند.
اما چرا فردی چنین [ظاهرا] بی‌محابا ادعاهای دروغین عجیب مطرح کرده، برای حمایت از نظام خود را بی‌حیثیت می‌کند؟
در واقع باز هم خط و ربط اصلاح‌طلبان حکومتی در میان است؛ کسانی که حیات سیاسی و گفتمانی آنان به بقای حکومت اسلامی وابسته است.
چرا که اگر فضا آزاد باشد یا گذار از این ساختار شبه‌توتالیتر اتفاق بیفتد، آنان به عنوان فروشندگان چنددهه‌ای رویای نافرجام "اصلاح نظام از درون" دیگر جایی در گفتمان‌های موجود نخواهند داشت.
نباید از یاد برد که همان میزان اصلاح‌طلبی حداقلی اما واقعی که از سال ۷۶ آغاز و در ابتدا باعث امیدواری مردم و تغییراتی مثبت در جامعه شد حداکثر تا سال ۸۸ دوام آورد و پس از آن به جز استثناها اکثریت اصلاح‌طلبان در معامله‌ای نانوشته با نظام، تداوم مشی اصلاح‌طلبی را با برخوردار بودن از کاپیتال سمبولیک، ثروت یا قدرت در نظام تاخت زده‌اند و تبدیل به استمرارطلبان برخوردار از مواهب سفره انقلاب شده‌اند.
از طرفی اصلاح‌طلبان خوش ندارند جنایت‌های نظام و ایجاد محیط امنیتی و فضای وحشت در جامعه در دهه شصت که آنها به عنوان نیروهای مورد اعتماد امام! کارگزاران اصلی آن بودند، یاداوری گردد و در مورد آن مسوولیت بپذیرند. به‌خاطر همین هم قابل انتظار است که فائزه هاشمی پس آن همه تحقیری که از طرف حکومت نسبت او و خانواده‌اش صورت گرفت و نظام پدرش را مثل یک دستمال کاغذی استفاده شده از مناسبات قدرت به بیرون پرت کرد، همچنان دعاگوی هسته قدرت و مجیزگوی وضعیت عالی زندانهای آن باشد، چرا که در غیر این صورت باید به نقش پدر جنایتکارش -به عنوان فرد شماره یک مورد اعتماد خمینی- در وقایع دهه شصت و خصوصا کشتار تابستان ۶۷ و طولانی کردن جنگی که به کشتار هزاران نفر از جوانان برومند ایرانی در زندان‌ها و جبهه‌های جنگ انجامید، معترف باشد. پدری که در دوره ریاست جمهوری و زمانی که در اوج قدرت بود و اکبرشاه خوانده می‌شد هم با دستیاری فلاحیان یک فضای تمام امنیتی را بر جامعه و مطبوعات تحمیل کرد و فقط در یک قلم، رادیو تلویزیون را مجبور به ساختن برنامه چراغ و گرفتن اعترافات اجباری از اعضای جبهه ملی و نهضت آزادی نمود به این دلیل که "پررو شده‌اند و انتقاد کرده‌اند"
او طبعا دوست ندارد در مورد چهره خندان باباجان در جایگاه ریاست مجلس دوره اول وقتی لاتهای بی‌سر و پایی مثل هادی غفاری در صحن مجلس معین‌فر و صباغیان از نهضت آزادی را مورد ضرب و شتم قرار می‌دادند، چیزی بگوید هرچند تصویر آن موجود و وایرال شده است.
بله! واقعیت این است که اصلاح‌طلبان دوست دارند قسمتی از تاریخ نظام اسلامی را که یاداور جنایت‌های آنان است حذف کنند و زندان اوین و رخ‌دادهای آن هم یکی از آنها است.
برای همین هم فائزه هاشمی زندان را بهشت برین خوانده، از زندانیان تحت ستم آن دیو و از زندانبانان وحشی آن دلبر می‌سازد.
بقیه یادداشت در لینک زیر


https://news.gooya.com/2024/09/post-90821.php

تعریف موجز اصل "حایل شدن" در گفتگو با تلویزیون "شورای مدیریت گذار"

مهمان برنامه ویژه‌ی شورای گذار
به مناسبت دومین سالگرد جنبش
"زن زندگی آزادی"
با میزبانی آقای یزدان شهدایی دبیر هیات مدیره "شورای مدیریت گذار"
و در کنار خانم‌ها و آقایان :
جیران مقدم
صبا آلاله
الهه اجباری
شقایق محمودی
عطا محامد تبریزی

شهریور ۱۴۰۳

لینک پخش کامل برنامه:
https://t.me/irantc_official/12139

صحبت با تلویزیون ایران فردا رسانه‌ی شورای مدیریت گذار با آقای یزدان شهدایی دبیر شورا


لینک مستقیم:
http://iranefardalive.com/Archive/119534
لینک یوتوب:
https://m.youtube.com/watch?v=dfZxKa_Lmp0

شهریور۱۴۰۳
بابک خطی

در آستانه یک‌ماهه شدن اعتراضات پرستاران مهمان صدای آمریکا در تحلیل علت این اعترضات و درخواست‌های پرستاران بودم

قبل از این مصاحبه از مشورت چندین نفر از فعالان صنفی پرستاری که به دلیل دلایل امنیتی امکان حضور مستقیم در برنامه را نداشتتد بهره بردم که از آنها تشکر می‌کنم


بابک خطی

۱۴۰۳/۶/۱۴

ساس‌های زندان اوین!

https://news.gooya.com/2024/08/post-90098.php


به زودی قرار است دادگاهی با پرونده‌ای جدید برای ضیا نبوی به اتهام اطلاع رسانی درباره «ساس»‌های زندان اوین برگزار شود.

رویه‌ای مبتذل و ظالمانه که به جای حل مشکلی که نقض حقوق زندانیان و یک افتضاح حقوقی بین‌المللی است، کسی که آن را اطلاع‌رسانی کرده، مورد تعقیب قضایی قرار می‌گیرد. رویه‌ای که هرچند تکراری بودنش هرگز از زشتی و حقارت آن نمی‌کاهد.

در این یادداشت به مساله‌ مشکلات زندانیان در زندان‌ها به طور تحلیلی پرداخته شده است.
فراموش نکنیم که کمبودهای اساسی در بدیهیات زندگی روزمره و آزار دیدن مداوم و تمام نشدنی در روال روزمره‌ی آن -مثل همین مساله ساس‌ها که امان و خواب آرام را از زندانیان ربوده است- یک شکنجه‌ی غیرقابل تصور دائمی است و به عنوان یک اقدام عامدانه انجام می‌شود.
چنانکه می‌بینیم به جای پیگیری و حل و فصل مساله، فرد روشنگر تحت اتهام قرار می‌گیرد.
به امید اینکه این یادداشت پیگیری نهادهای حقوق بشری و فعالان سیاسی، اجتماعی و ... در این مورد را افزایش دهد و شاهد رفع آنها باشیم.


بابک خطی

در گفتگوی مجدد با صدای آمریکا به بررسی تحلیلی اعتصاب کارگران، شرح مشکلات اصلی و طرح خواسته‌های مهم پرداخته شده است
لازم به گفتن است که برای این مصاحبه از مشورت بیش از بیست فعال صنفی پرستار بهره برده‌ام که به دلیل حفظ امنیت نمی‌توانستند خود در مصاحبه حضور داشته باشند.
امیدوارم به عنوان یک همکار نماینده خوبی برای پرستاران عزیز و گرانقدر بوده باشم.در این مصاحبه خانم دکتر عبدالمطلبی پزشک و پژوهشگر هم حضور داشتند که لینک پخش کامل مصاحبه را نیز استوری می‌کنم

https://ir.voanews.com/live/video/86/7748657