#لرزه_خیزی منطقه
#زلزله_زده جمعه 10-9-96 کرمان - بخش 01 / زمین
لرزه 29 آذر 1356 (19 دسامبر 1977)
#گیسک (باب تنگل) کرمان:
در ساعت ۲۳:۳۴:۳۴ بهوقت یوتیسی روز سهشنبه 29 آذر 1356 (۱۹ دسامبر 1977 میلادی) زلزلهای با mb=5.5 وMs=5.8 وMw=5.9 در مختصات E 56.48 و N 30.93 در عمق 31 کیلومتری زمین در کرمان رخ داد. هنگام شب، زمين
لرزهاى که پيش از آن دو پيش
لرزه شدید روى داده بود، چند روستا را در منطقه زرند ويران کرد و موجب کشته شدن ۶۶۵ نفر و مجروح شدن ۲۶۰ تن شد. اين زمین
لرزه روستاهاى درتنگل، گيسک و سرباغ را ويران کرد و بخشی از گسل کوهبنان به طول 20 کیلومتر که درست از پشت اين روستاها، از هشت کيلومترى شمال خاور زرند،جنبا شد . جنبشهاى گسله در اين زون عمدتاً راستگرد بوده و ميانگين جابجايى افقی و قائم آن بهترتیب درحدود 10 و 7 سانتىمتر بود. نيروى فشارى شديد از شمال خاور با يک مؤلفه راستگرد ظاهرى، وارد آمده است.زمین
لرزه 29 آذر 1356 دارای دو پسلرزه نیرومند در منطقه گیسک کرمان بود و چند روستا را در منطقه زرند ویران کرد. در زرند، بعضی از سازه هاى جديد آسيب اندکى ديده بودند. به قديمىترين ساختمان شهر، يعنى مسجد جامع سده هجدهم که به جاى يک مسجد قرن دهم ساخته شده بود و همچنین به بقاياى يک مناره بازمانده از دوره سلجوقيان آسيبى نرسيد.
قبل از رویداد زلزله 29 آذر 1356 گیسک زرند، پیش
لرزههایی در این ناحیه به وقوع پیوست. به طور مثال در 27 شهریور 1356 زلزله شدیدی در تنگل را لرزاند و موجب خساراتی گردید. ضمناً در 20 آبان 1356 نیز ده زوئیه در اثر زلزله به شدت آسیب دید. به طور کلی، زمین
لرزه 29 آذر 1356 گیسک زرند با وقوع زمینلغزشهایی در دامنههای پرشیب واقع در شمال باختر دهکدههای در تنگل، ده زوئیه و همچنین شمال سرباغ همراه بوده است. دگرشکلی سطح زمین ضمن تشکیل ترکهای کششی با آرایش نردبانی، مؤلفه جنبش راستگرد گسل کوهبنان را در پهنه مه
لرزهای نشان میدهد. گستره گسیخته شده غالباً با ظهور گوژگسلی (Fault gouge) در واحدهای سنگ ماسه و سنگهای تبخیری به پهنای چند متر و فرونشستها و برجستگیهای کششی متعددی در واحدهای سنگی پالئوزوئیک یا نهشتههای کواترنری سطح زمین مشخص میشود.
زمین
لرزه ۱۴ تیر ۱۳۲۷ ( 5 ژوئیه 1948) گوک (گلباف)، کرمان:
در ديرهنگام بعداز ظهر 14 تير 1327 (5 ژوئیه 1947 میلادی)، زمين
لرزه نيرومندى در استان کرمان حس شد. بزرگای این
لرزه برابر Ms=6 بود. آبادىهاى کمى که در دهستان کم جمعيت گوک ويران شدند. کانون در کوه دوشاه در شمال گوک واقع بود و سنگريزشهايى از کوههاى سوى شمال خاورى ملک و تيرکن به راه انداخت. زمين
لرزهاى در 1877 م روستاهاى سيرچ، حسنآباد و هشتادان را ويران کرد و سبب شد که چشمههاى گرم در پيرامون آبگرم از جريان باز ايستند. دامنه آسيبها به آبادىهايى که عمدتاً در جنوب آبگرم واقع است، ترک در زمين و فروشکستن سنگها ایجاد کرد.