.
سردار کجایی؟
خیلی چیزها اینجا عوض شده؛
چه قدر بی تفاوت و فراموشکار شده ایم؟
.
صبح می آییم ساعت می زنیم!
عصر می رویم ساعت می زنیم!
و گزارش کار پر می کنیم...
این روزها همه چیز با دلار بالا و پایین میرود!
و آبی و قرمز و چپ و راست هنوز دعوا دارند!
.
و من دارم رو به
#آسمان؛
رو به تو!
درد دل میکنم...
.
درد دلم نباید رنگ و بوی سیاسی به خود بگیرد
چون که درد من خط و ربط نیست
درد من
#صراط_مستقیم است...
که از میان
جهنم مدینه عبور می کرد
و به چاه تنهایی مولا ختم می شد...
.
دیگران هیاهوی ریاست داشتند و قلب شان از شوق بیت المال ورم کرده بود؛
علی(ع)
#رنج فقرا داشت...
و دلش کباب از شب های بی نان شان...
.
سردار!
من هیچ وقت به راست و چپ نگاه نکردهام!
من ته دلم را با
#خدا صاف کردهام...
و تو که آن بالا نشستهای میدانی چه خبر است...
.
بگذرم سردار!
این
#درد دل من تنها نیست؛
درد دل بچه هایی ست که هنوز بوی
#باروت میدهند...
که مثل مولا درد دل شان را به چاه می گویند و یا گوشه ای از «ساسان» -چه نازـ خوابیده اند...
.
.
جنگ
#بهشت انس بود و
#جهنم آتش!
چه فایده که «اپوزیسیون» را طرد کنیم ولی نام یاران امام زمان گمنام باشد...
#گمنامی راز عجیبی ست!
گمنامی یعنی مثل «حاج احمد متوسلیان» هنوز که هنوز است نامعلوم باشی...
گمنامی یعنی مثل «باکری» جنازه ات هم برنگردد...
یعنی بدن نیمه جان بچه های
#هویزه زیر شنی تانک ها له شود!
و آخ شان هم ضبط نشود...
گمنامی یعنی شبانه به فقرا نان و خرما بدهی و نفرین و ناسزا تحویلت بدهند...
گمنامی یعنی اشک های ممتد امام(ره) در قبول قطعنامه...
گریه های تلخ بچه ها روز پذیرش آتش بس...
.
می خواهم راز صداقت بچه ها را از تو بپرسم سردار؛ چون خیلی ها دوست دارند
#اصول را اصلاح کنند و
#اصلاح را اصل و یا
#معتدل باشند!
.
باشد...
ولی بیا بهشان بگو حرف شان را در باب
#ولایت همیشه صریح بگویند...
.
.
حرف هایم به درازا نکشد!
دلت را به درد نیاورم!
فقط از این می ترسم نکند جرعه ای را که «امام(ره)» از «جام زهر» نوشید!
«آقا» هم بنوشد...
.
اما نه، سردار من!
ستاره هایی هنوز هستند که دور «آقا» جمع شده اند و به چشمان نافذش نگاه میکنند؛
مثل همان موقع ها که گوش به زنگ دم در
#قرارگاه جمع می شدید و آماده می شدید برای عملیات...
.
.
سردار من!
بالاخره یک روز «آقا» می آید؛
اما کاش تو هم بیایی!
همه تان برگردید!
و منِ بچه شیعه سرم را روی دامن غریب ترین پسر فاطمه بگذارم و قرنی بغض و هشت سال
#گریه را خالی کنم...
.
#آه!
چه قدر اشک چیز خوبی ست!
اگر اشک نبود؛
فاطمه(س) چه طور می توانست حرف هایش را با علی(ع) بزند؟
.
اگر اشک نبود؛
علی(ع) چگونه می فهماند دردهای او را فهمیده است؟
.
اگر اشک نبود؛
دست های عباس(ع) را چه کسی غسل می داد؟
.
اگر اشک نبود؛
مشک بچه ها را چه کسی پرآب می کرد؟
.
اگر اشک نبود؛
لب های سکینه با چه خیس می شد؟
#زینب چه می کرد؟
.
.
آه چقدر دیدن «امام زمان(ع)» زیباست!
من خواب دیده ام روزی او می آید!
و به خانواده
#شهدا دلداری می دهد!
بچه های شهدا دستش را می بوسند!
.
حاج
#همت برمی گردد!
و همه ی احمد های
#متوسلیان...
حسین های خرازی...
و مهدی های باکری...
دوباره صف می گیرند!
برای
#شهادت...
@Refighe_Shahidam313