🗒 قدرت ریسک پذیری روحانی / تصوری که جریان احمدینژاد از روحانی دارند
✍ امتداد- داوود حشمتی: مصطفی زرقونی از اعضای تیم رسانه ای دولت احمدی نژاد که اواخر دولت او در روزنامه ایران و سایت شبکه ایران فعالیت می کرد، در پاسخ به یادداشت اخیر من با عنوان «ریسکی که حسن روحانی در آن برنده شد» یادداشت کوتاهی نوشته که به نظرم یک توضیح کوتاه برای نشان دادن میزان ریسک پذیری حسن روحانی گویا باشد.
📌زرقونی نکات اصلی یادداشت من را اینگونه برشمرده است: «1 - اگر کرونا نبود دموکراتها توانایی شکست ترامپ را نداشتند. 2- ترامپ تلاش کرد با ایران مذاکره کند اما روحانی علیرغم، اجازهای که میتوانست داشته باشد، مذاکره نکرد. 3 - نهایت چیزی که ترامپ از ما میخواست یک عکس یادگاری بود.» در ادامه نوشته: «معتقدم هر سه نکته ایشان دست است»
زرقونی در بخش اول معتقد است که «سامانه جهانی» (کنایه به سامانه اصولگرایان در داخل) که متشکل از انگلستان، چین، کانادا، المان و فرانسه و صاحبان بزرگترین کمپانی های جهان باشند در کنار «کرونای چینی» تلاش کردند تا در مقابل ترامپ به پیروزی برسند. در مورد این تحلیل نظر خاصی ندارم جز اینکه میشود گفت روسیه، اسرائیل و اعراب نیز به دنبال تثبیت ترامپ بودند و موفق نشدند.
📌اما او در نکته دوم گفته: « چه کسی و از کجا به روحانی این دانش آموخته دانشگاه انگلیسی
#گلاسکو تضمین داده بود که ترامپ قرار نیست بیاید و نباید با او
#مذاکره کرد، که روحانی این ریسک بزرگ را پذیرفت؟ و اگر در این ریسکِ روحانی! کشور مورد تهاجم قرار میگرفت، کسانی که به او اجازه ماندن دادند، چه پاسخی داشتند؟ چرا این تصمیم روحانی کان لم یکن تلقی نشد و برای چنین ریسکی ردصلاحیت نشد؟»
📌من معتقدم: اولا: در این ریسک کل نظام مخالفتی با روحانی نداشت که بخواهد جلوی او بایستد. کما اینکه می بینیم همین امروز هم بسیاری از اصولگرایان مدعی هستند که مسیر «مقاومت» را باید با بایدن هم ادامه داد، چه برسد به ترامپ. ثانیا: نقدهای من (خصوصا از ابتدای سال 98 تاکنون) آنقدر زیاد هست که مدیرمسئول یکی از سایت های اصلاح طلب چند ماه قبل در توئیتر معترض بود که نباید با وجود حمایت از روحانی در سال 96 اینگونه به دولت نقد کرد. لذا تکلیفم در مورد روحانی روشن است.
📌با این حال به اعتقاد من حسن روحانی «قدرت ریسک پذیری بسیار بالایی دارد». این را نه امروز، بلکه اولین بار سال 97 فهمیدم. زمانی که حسن روحانی 6 تیرماه 97 و تنها دو ماه بعد از خروج ترامپ از برجام در دومین جلسه هم اندیشی با مدیران دولت روایتی را طرح کرد که شخصا آن روز از میزان ریسک پذیری او متحیر شدم.
📌روحانی از دورانی می گفت که مسئول پدافند هوایی بود و به سبب مشکلات تحریمی آمریکا، تعداد معدودی لامپ پاور برای سامانه پدافندی موشک هاگ ایران باقی مانده بود. او میگفت که هر روز ناچار بوده تصمیم بگیرد که با آن لامپها کدام سامانه را در کدام نقطه از کشور فعال کند. و روز بعد باز باید تصمیم می گرفت آن را با هواپیما به کدام نقطه دیگر کشور برساند. تا اینکه شبی ناچار شده تا میان فعال کرد سامانه پدافند در مرزها و یا در جماران، تصمیم سختی را بگیرد. آن روز به دوستی که با هم این نشست را تماشا میکردیم گفتم: «کمتر کسی جرات انجام چنین ریسکی دارد که سامانه را در جماران فعال کند یا در یک نقطه دیگر از کشور.»
📌لذا عرض می کنم برخلاف تصور این دوست احمدی نژادی، ظاهرا دانشگاه
گلاسکو باید از حسن روحانی آموزش ریسک پذیری بگیرد و نیازی به آموزش در
گلاسکو نداشته است. اما درباب نکته سوم که «عکس یادگاری است» آنچه ایشان بیان کرده تنها نیمی از حقیقت است. بله ترامپ از ما عکس یادگاری می خواست اما حاضر نبود در مقابلش آنچه وعده داده بود، را عملی کند. همان زمان (مهرماه 98) بسیاری در تهران منتظر بودند تا عکس یادگاری ترامپ و روحانی را ببیننند و حملات به روحانی را آغاز کنند. من اطمینان دارم که روحانی خود را برای همین حملات هم آماده کرده بود، اما عکس یادگاری زمانی به درد می خورد که ترامپ به وعده هایی که واسطه آن مکرون بود عمل کند. زمانی که مشخص میشود ترامپ حاضر نیست برای آن عکس متقابلا به تعهدات عمل کند و شرط او ابتدا گرفتن عکس است، او چنین خطایی را مرتکب نمیشود.
📌طبیعی است اگر احمدی نژاد در چنین موقعیتی بود حتما به گرفتن عکس یادگاری بسنده میکرد و در داخل نیز تلاش می کند آن را یک دستاورد تلقی کند. اما میبینیم که صبر آن روز حسن روحانی، زمینه ساز امروز او شده است.
#امتداد @emtedadnet