✨﷽✨ ✍اگر دست از آرزوهای دور و دراز برداری و به موجودی خود نگاه کنـی، انـصاف خواهی داد که غرق فضل و عطای خدایی و بابت زحماتی که خلـق بـرای تولیـد و بـه دست تو رساندن آنچه در زندگی ات داری می کشند، به همه ی خلق مـدیونی و از ادای این دین عاجزی . پس ادای این دین را به خدا که مالک و مولاي توست، وا می گذاری و از او می خواهی که تو را از زیر این دین بیرون بیاورد و نهایتاً تو بابت همـه چیـز فقـط مدیون خدا خواهی بود و چون در برابر خدا از خودت چیزی نـداری کـه بـه آن وسـیله دینت را به خدا ادا کنی، خداوند هم می فرماید : المُفلِسُ فی امانِ اللهِ ؛ مفلس در امان خداست. تنها کاري که از تو بر می آید، این است که سر به سجده ی شکر بگذاری. در همه ی آسمان و زمین هیچ کس مثل من نیست. به همـه ی اهـل آسـمان و زمین بدهکارم. یک ذي روح پیدا نشد که از من طلبکار نباشد. هیچ کاری هم به عنوان تشکّر از آنها نتوانستم انجام دهم. به داد چنین کسی جز صانعش که خواهد رسید؟ مرحوم میرزا اسماعیل دولابی 📚مصباح الهدی ص ۸۳ 🕌 @emamreza8_ir