#قضیه
بعد از تحلیف دیروز آمدم بنویسم.
بنویسم که خوشحالم با همه ی تفاوت سلیقه هامان، سر یک مساله حداقل متحدیم:
#شرف!
شریف بودن یعنی در بزنگاه تاریخ که نسل کشی جلوی چشممان است، از ترس منافع حق را زیر پا نگذاریم.
نمی دانم متن سخنرانی دیروز #مسعودپزشکیان را خودش نوشته یا کس دیگری، اما کار هر کس بود: درود بر شرفش برای آن بخش حمایت از مظلومان علنی عالم امروز. و درود بر شرف او که خواند.
این #مجلس با همه ی ضعف های آدم هایش،صد شرف دارد به آن #کنگره که برای قاتل و جانی، مدت ها کف زدند. خواستم بنویسم: ما در مملکتمان ضعف داریم، زیاد هم داریم اما سر شرف داشتن، بیشترِ مردانمان سربلندند که الحق در دفاع از فلسطین امروز،سمت درست تاریخ بشریت قرار گرفته ایم.
همه ی این ها را خواستم بنویسم اما موکول کردم به امروز.
به روزی که با خبر #شهادت_اسماعیل_هنیه، بیدار شدم.
آقای پزشکیان من رای ندادم به شما،اما شما الان رئیسجمهور ما هستید.
آقای رئیسجمهور، دلمان یک متن #حماسی و دلگرم کننده می خواهد مانند دیروزت و اقدامی دلگرم کننده تر. دلمان شجاعت دیدن از مسئولانمان را می خواهد. منتظریم.
@electionstories