🔺🔺🔺🔺 به گفته او، یکی از مهمترین ویژگی‌های کسری مخزن آب‌های زیرزمینی با سایر منابع انرژی این است که در اینجا منابع آب غیرقابل تجدید ما دیگر قابل‌تجدید نمی‌شود و دیگر نمی‌توانیم با راهکارهای فنی، علمی و با استفاده از روش‌های اقتصادی و پول و سرمایه‌گذاری آن را به حالت اول برگردانیم و چیزی است که دیگر از دست رفته است. ✔️ بیش از 400 دشت ما از حالت تعادلی خارج شده‌اند این پژوهشگر حوزه آب با اشاره به بیش از 600 دشت موجود در کشور و با تعریف دشت به عنوان منطقه‌ای که توسط ارتفاعات احاطه شده و ورودی و خروجی مشخصی برای منابع آبی دارد، عنوان کرد: متاسفانه از ۶۰۰ دشت کشور ما، بیش از ۴۰۰ دشت ما از حالت تعادلی خود خارج شده‌اند که این رقم به معنی سالم بودن دشت‌های باقی‌مانده کشور نیست. خلقی ادامه داد: غیر از 400 دشت مورد اشاره، دشت‌ها اگر چنانچه متعادل هستند به معنای مدیریت خوب ما در منابع آب نبوده؛ این دشت‌ها چون سطح آب زیرزمینی در آنها به سطح زمین نزدیک است و سنگ کف عمیق نیست، آبخوان اشباع در آنها اصلا ضخامتی ندارند و به خاطر ویژگی‌های خاص طبیعی خود است که آزاد هستند وگرنه در مدیریت کلان منابع کشور بسیار ناموفق بوده‌ایم. او درباره موفق نبودن مدیریت کلان منابع آبی کشور بیان کرد: طی ده‌ها سال با حفر چاه‌هایی که به صورت مجاز و غیرمجاز انجام دادیم، باعث شدیم که تراز آب زیرزمینی و تراز منابع آب به کلی از بین برود و امکان احیای آن، بسیار مشکل باشد. ✔️ احیا به معنای نجات منابع آبخوان نیست. احیا به معنای این است که سرعت نابودی منابع آب سطحی و زیرزمینی را تا حدالامکان کاهش بدهیم وگرنه هرگز نمی‌توانیم به آن سطح از منابع آب‌های زیرزمینی که در ۴۰ سال گذشته داشتیم، برسیم. پژوهشگر حوزه آب: چیزی حدود ۵۷ تا ۶۰ درصد تامین آب کشاورزی، صنعت، شرب و بهداشت کشور از طریق چاه‌ها و منابع آب‌های زیرزمینی تامین می‌شود و این یک فاجعه است. پس بمب ساعتی در ایران هرگز نه برق خواهد بود نه گاز، بمب ساعتی نبود آب و یا کاهش منابع آب است ✔️ ناترازی آب به زودی وبال گردن مردم می‌شود این کارشناس حوزه آب در پاسخ به این که «آیا وضعیت ناترازی آب هم به صورتی جلو خواهد رفت که مانند برق و گاز به صورت بحران شود؟»، آن را قطعی دانست و تاکید کرد که یکی از مشکلات متخصصین و کارشناسان با حکمرانی کلان آب کشور این است که حکمرانی آب کشور یک شعاری را مدنظر خود قرار داده مبنی بر اینکه مبادا به مردم اعلام کنیم که ناترازی آب وجود دارد زیرا در جامعه تنش به وجود می‌آید و این تنش چالش‌هایی در پی دارد. بر اساس مد‌ل‌های تغییرات اقلیمی، ایران کشوری خطرناک است و تا ۱۵ سال آینده حتما متوسط دمای کشور به چیزی حدود ۲ تا ۴ درجه افزایش پیدا می‌کند. افزایش دما بر اساس مدل‌های پیش‌بینی شده تغییرات اقلیمی یک فاجعه بزرگ است و وقتی آن را به وسعت ایران گسترش دهیم متوجه می‌شویم که چه فاجعه بزرگی در راه است خلقی با عنوان این که اتفاقا مردم ما اعم از روستاییان و شهرنشینیان باید بدانند که به زودی ناترازی وبال گردن آنها خواهد شد، ادامه داد: امکان دارد یک تهرانی شیر آب را باز کند و ببیند این آب در جریان است اما متوجه خطری که وجود دارد، نیست. او نمی‌داند این منابع محدود است و بعد از مدتی برای این که بتوانند کمبود موجود در آب سدها را جبران کنند، چاه حفر می‌کنند. او با اذعان این که چاه حفرکردن ساده‌ترین روش برای تامین آب است و این صورت مسئله را پاک کردن است، تصریح کرد: چیزی حدود ۵۷ تا ۶۰ درصد تامین آب کشاورزی، صنعت، شرب و بهداشت کشور از طریق چاه‌ها و منابع آبهای زیرزمینی تامین می‌شود و این یک فاجعه است. ✔️ ناترازی آب با قطع کردن و کاهش مصرف حل نمی‌شود این پژوهشگر درباره مصرف آب‌های تجدیدپذیر نیز اظهار کرد: نزدیک به ۱۴۰ میلیارد متر مکعب از منابع آب تجدیدپذیر خود را نیز استفاده کردیم و این چیزی بالای ۷۰ تا ۸۰ درصد این منابع است اما نرم جهانی می‌گوید حق مصرف بالاتر از ۳۰ درصد از این منابع را ندارید. خلقی به ورشکستگی آبی تا قحطی آبی به عنوان خطرات این مصرف اشاره و اضافه کرد: برای مثال مصرف آب کشور در اوایل قرن قبلی چیزی نزدیک به چندهزار مترمکعب در سال بوده اما امروز در بسیاری از مناطق ایران می‌بینیم که کمتر از هزار مترمکعب آب مصرف می‌کنند و این به معنای فاجعه و کاهش عظیم در منابع آبی است. او تاکید کرد: ناترازی موجود در منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی مانند گاز و برق نیست که با صرفه‌جویی مردم حل شود. اگر چنین اتفاقی در آب بیفتد، با کاهش مصرف آب شرب در کلانشهرها فقط مقداری خیلی جزئی می‌توان در منابع آبی صرفه‌جویی کرد.