📄 یادداشت چرا انرژی ما «ناتراز» شد؟ 👤 حسین عبده تبریزی چطور در نفت و گاز سرمایه‌گذاری نکردیم؟ ما که نفت را با هزینه‌ای حدود ۱۰ تا ۱۳ دلار تولید می‌کردیم و می‌توانستیم آن را به قیمت ۸۰ دلار بفروشیم، چه کار مهم‌تری داشتیم؟ کدام سرمایه‌گذاری سودآورتر از توسعه‌‌‌‌‌‌ زیرساخت‌های انرژی بود؟ اما درآمدهای خود را خرج روزمرگی کردیم؛ همان‌طور که منابع صندوق‌های بازنشستگی را که باید برای آینده نسل‌های امروز سرمایه‌گذاری شود، مصرف‌کرده و می‌کنیم. وقتی برق را ارزان عرضه کردیم و مصرف‌کنندگان را به مصرف بی‌‌‌‌‌‌‌حساب و کتاب عادت دادیم، به این فکر نکردیم که هزینه‌‌‌‌‌‌ ساخت نیروگاه‌های جدید و حتی بازسازی نیروگاه‌های قدیمی را از کجا باید تامین کنیم. این بی‌‌‌‌‌‌‌فکری، باری سنگین بر دوش امروز ما گذاشته و چشم‌‌‌‌‌‌‌انداز فردای ما را تاریک کرده‌است. ما آینده را نفروختیم، بلکه به‌سادگی آن را نادیده گرفتیم. بی‌‌‌‌‌‌‌احترامی به قیمت بازار و اصرار بر قیمت‌گذاری اداری، ریشه بسیاری از گرفتاری‌‌‌‌‌‌‌های اقتصادی ایران است. وقتی قیمت‌ها را به‌جای بازار، روی میزهای اداری تعیین می‌کنیم، چرخه‌‌‌‌‌‌ طبیعی عرضه و تقاضا مختل می‌شود و پیام‌‌‌‌‌‌‌های حیاتی اقتصادی نادیده گرفته می‌شود. تولیدکننده‌‌‌‌‌‌‌ای که مجبور است کالای خود را زیرقیمت واقعی بفروشد، دیگر انگیزه‌‌‌‌‌‌‌ای برای سرمایه‌گذاری و تولید بیشتر ندارد. ◽️@utfinance◽️