(ادامه)
حالا برگردیم روی اتمی و ببینیم که در عمل میانگین کارکرد نیروگاههای اتمی در سال چقدر بوده.
ظرفیت ۶۱ گیگاواتی اتمی اگر کل سال بدون وقفه کار میکرد میتوانست ۵۳۴ تراوات ساعت تولید کند ولی در عمل ۳۷۹.۵ تراوات ساعت تولید داشته یعنی ۷۱٪ زمان نیروگاهای اتمی در حال کار بودهاند.
این عدد برای خورشیدی در "فرانسه" ۱۳٪ و برای بادی ۲۲٪ بدست میآید.
معنی آن چیست؟
معنی آن این هست که برای محلی که میانگین برق مورد نیاز آن در ساعت ۱۰۰۰ مگاوات ساعت میباشد باید:
۱۴۰۸ مگاوات اتمی
یا
۴۵۴۵ مگاوات بادی
یا
۷۶۹۲ مگاوات خورشیدی نصب کرد.
اگر هزینه ساخت هر مگاوات نیروگاه (چه اتمی، چه بادی و چه خورشیدی) را ۱ میلیون دلار در نظر بگیریم:
۱.۴ میلیارد دلار هزینه ساخت اتمی
۴.۵ میلیارد دلار هزینه ساخت بادی
۷.۷ میلیارد دلار هزینه ساخت خورشیدی
میشود.
پس برای اینکه بادی و خورشیدی در مقایسه با اتمی قابل رقابت باشند هزینه ساخت نیروگاه:
بادی باید ۱/۳ (یک سوم) اتمی و خورشیدی باید ۱/۵ (یک پنجم) اتمی بشود.
در تحلیل نیروگاهها همیشه باید ظرفیت تولید را در نظر گرفت. خاموش بودن نیروگاه به دلیل تعمیرات، عدم نیاز شبکه به برق، نبود باد و تابش خورشید باعث کاهش ظرفیت تولید میشود.
این آخرین تلاشهای شرکتهای نفتی برای رقابت با نیروگاههای اتمی هست. در این زمان که ما دارین این بحثها را میکنیم شروع دوباره پروژههای اتمی ۱۰ سال هست که شروع شده، بحث خوب و بد بودن آن نیست، بحث این هست الان ۱۰ سال عقبیم (خوشبینانه) ۱۰ سال دیگر ۲۰ سال عقب خواهیم بود.
در سیستم سرمایهداری اگر پروژهای توجیه اقتصادی و یا استراتژیک داشته باشد انجام خواهد شد و بحثهای زیست محیطی هم توسط تبلیغات و ۴ تا عکس توربین باد حل میشود.
نوشتهای از اکانت توییتر "ResindScientist" در اینجا:
https://twitter.com/ResindScientist/status/1436696193158033414?s=20#انرژی_بادی#انرژی_خورشیدی#انرژی_تجدیدپذیر#انرژی_هستهای#گاز_طبیعی@ecomodernism