@ebteda_ir🔺وقتی خیّر جانشینِ مبارز اجتماعی میشود
همه
ی مبارزان ما یکی از انگیزههایشان برای این انقلاب، ساخت جامعه
ی برابر بود و وقتی انقلاب شد، بچهها را به کاخها میبردند و به آنها نشان میدادند که آنها چگونه زندگی میکردند و شما چگونه. اما مرحله
ی آرمانی و انقلابی که گذشت
#ادارهی_زندگی جای خود را به
#آرمان_انقلابی داد. انقلابی دیروز احساس میکند که مبارزه، انقلاب و جنگ آنها را از زندگی عقب انداخت، بنابراین سهم خود را از زندگی میطلبد. بعد میبیند چه چیزهایی سهم من شد؟ فقر و… اینجا این من جای خود را با قدرت پر کرد. منِ قدرت برگشت برای اینکه عذاب وجدان گذشته را جبران کند. کمکم دیگر از
#فقر سخن به میان نیامد بلکه
#فقرا مطرح شدند. دیگر اینجا فقر یک
#مسئلهی_اجتماعی نیست بلکه
مسئله
ی اصلی وجود «فقرا» شد و
مسئله
ی فقر به عنوان یک
مسئله
ی اجتماعی به ویژگیهای شخصی فقرا تقلیل یافت.
مثلاً در پاریس دیدم که مادری در حالیکه دست کودکش را گرفته بود به او یک فقیر را نشان داد و گفت: ببین اگر درس نخوانی سرنوشتت مثل این میشود. یعنی چون درس نخواندی و چون عرضه نداشتی و چون زرنگ نبودی و در مسابقه زندگی پیش نرفتی فقیر میشوی. اما اگر درس بخوانی مشکل حل میشود یعنی این
مسئله
ی فقر یک
#مسئلهی_فردی است که به قابلیتهای
فردی بستگی دارد پس جامعه و ساختارهای آن مقصر نیست و حالا که یک
مسئله
ی فردی است باید با
#ترحم_مذهبی آن را حل کرد.
جالب اینکه در همین رحم هم،
#خودخواهی_فردی نیز وجود دارد؛ یعنی افراد برای
#رفع_فقر به فقرا کمک نمیکنند بلکه برای
#رستگاری_روح و حفظ خود و بیمه
ی فرزندان خود دست به این کار میزنند و باز هم هدف و
مسئله
ی اصلی خود و من میشود و در اینجا چهره
ی #خیّر، جانشین چهره
ی #مبارز_اجتماعی شد. در حالیکه باید دنبال مدرسه ساختن، بیمارستان ساختن و مسکن ساختن و… بود، این هم نه به عنوان کمک، بلکه به عنوان حقشان که باید از دولت و حاکمیت و جامعه مطالبه کنند.
✖️سارا شریعتی در رونمایی از کتاب
#منهای_فقر.