دوزیست

هنوز خیلی مانده تا نابغه تبلیغات انتخاباتی، نسبت سیاست و اخلاق را درست بفهمد! رقابت دو کاندیدای ریاست‌جمهوری آمریکا و کشمکش میان ستادهای تبلیغاتی‌شان، جنگی‌ست که به قیمت ناامیدی از ساختار سیاسی، واقعیت قدرت‌طلبی را آشکار می‌کند؛ به قیمت فراموش کردن قتل یک بی‌گناه!

آیا هر قدر که بیشتر در فهم قدرت و سیاست غرق می‌شویم دموکراسی دست‌نیافتنی‌تر می‌شود؟

اگر انسان ذاتا به تصاحب قدرت میلی تمامیت‌خواهانه داشته باشد، اصلا چگونه می‌شود به تحقق دموکراسی و توزیع قدرت در میان عموم جامعه یا دست‌کم اکثریت، امید داشت؟

شاید هم این ناامیدها هستند که با انفعال و هم‌رنگ جماعت شدن، سر راه پایان دادن به تنازع قدرت می‌ایستند و مسیر رسیدن به دموکراسی را سد می‌کنند...

همراه با جرج کلونی و رایان گاسلینگ، از زاویه‌ای دیگر تنازع قدرت، امید و دموکراسی را مرور خواهیم کرد.

#نیمه_ماه_مارس
@doistgah

وقت انتخابات که می‌رسد، سروکله ناامیدها پیدا می‌شود. آن‌ها که می‌گویند:«چه فرقی می‌کند؟» «کدامشان حرف من را می‌زنند؟» یا «این مملکت با رای من و تو آباد نمی‌شود» مخرج مشترک همه این‌ها یک کلمه است: ناامیدی.
ناامیدی مهم‌ترین مشکل جمهوریت است و در هر جامعه‌ای ریشه‌ دارد. اما این نامیدی از کجا بر سر دموکراسی هوار شده؟

فیلم‌ها کتاب‌ها درباره جمهوریت و دردهایش حرف زده‌اند. ما سعی کردیم دو تا از خوب‌هایشان را برای شما انتخاب کنیم و دعوت کنیم در این فاصله کم، تا انتخابات ریاست جمهوری درباره‌شان حرف بزنیم. کتاب #بینایی از بحران رای سفید، در جامعه‌ای خیالی داستان می‌گوید و فیلم #نیمه_ماه_مارس هم از جنگ قدرت در آستانه انتخابات روایت جذابی ساخته.
پرونده خردادماه ما از این دو اثر، بحث‌های شنیدنی دارد. بمانید همراه ما.

@dozistgah