دوزیست

🔹همهٔ ما دوست داریم ساعاتی را به‌دل‌خواهِ خود در تخیلات زندگی کنیم؛ اما اگر برای فرار از تنهایی مجبور به انجام این کار شویم چه می‌شود؟
کم‌کم به دنیایی عادت می‌کنیم که جایی برای انسان‌های دیگر ندارد، حال اینکه ما خودمان نیاز به انسان‌های دیگر داریم! پس دچار یک پارادوکس می‌شویم! هم‌زمان که در دنیای خود به سر می‌بریم از نبودِ دیگران رنج می‌بریم.
حال اگر زمانی دل‌مان به دیگری خوش شد؛به‌شدت به او وابسته می‌شویم و دیگر نمی‌توانیم به دنیای ساختهٔ خودمان بازگردیم مگر همراه با لذت نبردن.
در #شب‌_های_روشن راوی دچار همین خطا می‌شود. خطایی که غیر قابل بازگشت است!
داستایوفسکی بر خلاف پرنسس های دیزنی عشق را منتهی به وصالِ بی‌درد نمی‌داند بلکه چنان می‌نویسد انگار معتقدست لحظه لحظهٔ زندگیِ ما هم‌راه با رنج است.
اصلا مگر همین رنج نیست که لحظه‌ای حسِ وصال را برایمان هزاران سال لذت‌آفرین می‌کند؟

@kecherpat

#عشق_و_رنج_های_اخلاقی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#جک_لمون
#شرلی_مک‌لین
#شب_های_روشن
#فیلم‌زی

🔹شاید اگر بخواهیم فیلم آپارتمان و داستان شب‌های روشن را در یک جمله خلاصه کنیم، بشود گفت:«انسان ذاتا موجود تنهایی‌ست!». انسان تنهاست و این بزرگترین رنج تمام عمرش، جز با اکسیر عشق تسلی نمی‌یابد.


🔹 عشق و رابطه عمیق انسانی غم‌ها و درد های انسان را همچون معجزه ای به لذت و شعف بدل می کند اما از آنجا که در رابطه پای «دیگری» در میان است، همین مرهم خود رنج‌های تازه ای می آفریند.


🔹این رنج و تنهایی مدام، از عمیق ترین تجربه های انسانی است که مورد توجه هنرمندان ‌و نویسندگان بزرگ بوده است، اما ظهور عصر مدرن و خودمحوری و زوال اخلاقی موجب شده تا این مسئله به شکل پررنگ‌تری در آثار هنرمندان معاصر نمود پیدا کند.


🔹داستایفسکی در کتاب شب‌های روشن داستان انسانی را روایت می‌کند که به غایت تنهاست. این تنهایی، فقط یک تنهایی جسمی نیست. او اساسا در میان انبوه آدم های پوچ و لذت طلبی که سر و کاری با عشق ندارند تنها مانده است.


🔹 همان طور که «بکستر» شخصیت فیلم آپارتمان، در میان شهر نیویورک و آدم‌های عیاش و خودخواهش تنهاست. بکستر پوچی روابط معمول دور و برش و ارزش عشق حقیقی را می‌فهمد و برای رسیدن به آن تلاش می‌کند. فیلم در صحنه رقص او با زن غریبه‌ای که در شب سال نو در کافه‌ای او را ملاقات می‌کند، پوچی هم‌جواری بدون عشق را به شکل تراژیکی به نمایش می‌گذارد.


🔹هم در فیلم و هم در کتاب، صداقت و اخلاق، ویژگی بارز شخصیت اصلی است. مرد تنهای داستان شب‌های روشن در راه عشق چیزی جز خشنودی کسی که دوستش دارد نمی خواهد. او با رسیدن مردی که معشوقه اش در انتظار اوست، به تنهایی خود برمی‌گردد. همانطور که بکستر در تمام طول فیلم به چیزی جز خوشحالی معشوقش فکر نمی‌کند.


🔹عشق او را همراه با خود بزرگ می‌کند، در تنگنای چارچوبهای اخلاقی فرو میبرد و‌نهایتا به نقطه‌ اوج خودآگاهی میرساند.


#عشق_و_رنج_های_اخلاقی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#جک_لمون
#شرلی_مک‌لین
#شب_های_روشن
#فیلم‌زی

برای آشنایی بیش‌تر با فیلم آپارتمان😊


#عشق_و_رنج_های_اخلاقی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#جک_لمون
#شرلی_مک‌لین
#شب_های_روشن
#فیلم‌زی

🔹«سینمایی که انسان را می‌شناسد»
فیلم آپارتمان که از آثار شاخص سینمای کلاسیک است مانند اکثر فیلم‌های این دوره، کم زرق و برق و به دور از جلوه‌گری های تصویری و در عین حال قصه‌گو و پرکشش است. فیلم با نگاهی عمیق به روابط انسانی از عشق، امید، عواطف و شکست‌ها و پیروزی‌های انسان سخن می‌گوید. فیلم آپارتمان با روایت خطی عاشقانه‌اش، اخلاق گم شده در عصر مدرن و در میان انسان‌های محاسبه‌گر و خودخواه را دوباره معنا می‌کند.



🔹«عاشق، تنها، جوانمرد»
آپارتمان داستان مردی تنها به نام بکستر است که در میان انبوه انسان‌های فاسد شهر نیویورک در یک شرکت مشغول به کار است. او عاشق آسانسورچی شرکت می‌شود اما متوجه می‌شود که او به مرد دیگری دل سپرده‌است. بکستر در روابط و عشق به شدت صادق و اخلاق‌گراست. عشق برای او آنچنان ارزشمند است که تنها خوشنودی معشوق را می‌بیند و به معشوقه‌اش کمک می‌کند تا از غم فقدان او بکاهد و او را به عشقش برساند.



🔹«مثل هیچ‌کس»
بکستر با آدم‌های دور و برش فرق دارد و در جایی که همه در روابطشان دچار خیانت و فساد و بی اخلاقی اند، او تنها کسی است که به نفع شخصی در روابطش فکر نمی‌کند. شاید همین موضوع او را به شخصی تنها و منزوی تبدیل کرده اما بکستر با همه سختی‌هایی که متحمل می‌شود از عشق و صداقت و انسانیت دست نمی‌کشد و شخصیتی می‌شود که نمی‌شود به راحتی فراموشش کرد‌.


#عشق_و_رنج_های_اخلاقی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#جک_لمون
#شرلی_مک‌لین
#شب_های_روشن
#فیلم‌زی

#یک_فیلم_یک_سوال



فرن: فکر کنم همشو میبازم
بکستر: چیو میبازی؟
فرن:چرا مردم باید عاشق کسی باشن؟
بکستر: میفهمم چی می‌گی..



🔹یک سکانس قابل توجه از فیلم آپارتمان، جایی است که دختر، بعد از شکست‌های پیاپی روبه‌روی مرد داستان بازی می‌کند. فرن، بازی را دائم میبازد و  بکستر با جدیت به بازی ادامه می‌دد. این صحنه، علاوه بر موقعیت طنزی که ایجاد می‌کند، یک نقد عمیق اجتماعی دربر دارد و یک سوال مهم مطرح می‌کند: آیا زنها در بازی عشق نهایتا بازنده‌اند؟ در جامعه مردسالار، کارتها همواره به نفع مردها بر میخورد؟



#عشق_و_رنج_های_اخلاقی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#جک_لمون
#شرلی_مک‌لین
#شب_های_روشن
#فیلم‌زی
#دوزیستگاه
#دوزیست
#theapartment

🔹فیلمی که فراستی را به تحسین واداشت»
فیلم آپارتمان در سال ۱۹۶۰، همزمان با پایان جنگ جهانی دوم و در عصر طلایی هالیوود، به کارگردانی بیلی وایلدر ساخته شد. فیلم در همان زمان با استقبال زیادی مواجه شد. نشریات مهم آن زمان مثل نشریه تایم، نیوزویک و نیویورک تایمز فیلم را تحسین کردند و منتقدان بسیاری آن را در لیست بهترین فیلم‌های خود جا داده‌اند و آن را با شکوه درخشان و ماندگار نامیده‌اند. از جمله مسعود فراستی، که درمیان لیست ارزش‌گذاری پرطرفدارترین‌های سینما، آپارتمان وایلدر را با بیشترین نمره در لیست درج کرده‌است.



🔹«یک آپارتمان پر از جایزه»
آپارتمان تا ساخته شدن فیلم «فهرست شیندلر» آخرین فیلمی سیاه و سفیدی بود که در قرن بیستم جایزه اسکار بهترین فیلم سال را برنده شد. این فیلم همچنان برای فیلمنامه درخشان، کارگردانی، تدوین و طراحی صحنه موفق شد چهار جایزه اسکار دیگر را نیز دریافت کند. نقل است نمایشنامه نویس معروف ، ماس هارت ، که دومین اسکار از سه اسکار وایلدر را به او اهدا می کرد به هنگام دادن جایزه سرش را در گوش بیلی گذاشت و گفت : " بیلی وقتش است که دیگر دست نگهداری ."  



🔹«وایلدر؛ آقای کمدی رمانتیک»
بیلی وایلدر فیلمساز بزرگ اتریشی، ابتدا کارش را با نویسندگی در هالیوود آغاز کرد. او همواره معتقد بود که فیلم را نویسنده می‌آفریند و همیشه بر آن بوده است که کارگردانی یک فیلم، در بهترین حالت، در مرحلۀ نوشتن فیلم‌نامه است که شکل می‌گیرد. او یکی از نویسنده‌های فیلم آپارتمان نیز بوده‌است. وایلدر در ژانرهای متفاوتی مانند کمدی و جنایی و رمانتیک آثار ماندگاری خلق کرده است اما تم کمدی رمانتیک تقریبا در همه آثار او حضور دارد و همین طعم جذابی به آثار او داده است.
او در طول دوران فیلم‌سازی‌اش ۱۲ بار نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه‌نویسی شد و ۸ جایزه اسکار برای بهترین کارگردانی گرفت.



#عشق_و_رنج_های_اخلاقی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#جک_لمون
#شرلی_مک‌لین
#شب_های_روشن
#فیلم‌زی

"عشق با طعم رنج"

🔹شبهای روشن، اثر کوتاه داستایفسکی، روایت مردی را از انزوای شبانگاهی آغاز و با خودآگاهی در روز، به اتمام می‌رساند.
داستان درباره‌ مردی ناشناس است که از زاویه‌ دید اول شخص، حکایت ملاقاتش با زنی به اسم ناستنکا در خیابانی در پترزبورگ را بازگو می‌کند. حکایتی که انزوای پرسه‌زنی مرد در شب را به دیدار ناستکا، دخترک غم‌زده و دلباخته، گره می‌زند و آن اتفاق، نقطه روشنی را در شب‌های تاریک راوی رقم می‌زند.


🔹راوی این داستان هم مانند بسیاری از داستانهای نویسنده شبح بدون نامی است که در سیاهی شب سرگردان است. شبح سرگردانی با همان هذیانها و ماخولیای آشنایی که از شخصیتهای داستایوفسکی به یاد داریم. شبحی که با دیوارها و سنگها آسوده‌تر ارتباط می‌گیرد تا با آدمها.


🔹دخترک داستان به سادگی و صراحت از دل بستنش به مستأجر سابق خانه مادربزرگش و انتظار یک ساله برای بازگشت او سخن می‌گوید اما راوی با آنکه از همان آغاز به وضوح به دختر دل باخته است نمی‌تواند آن را بیان کند چرا که از ابتدا به دختر متعهد شده است تا حرفی از عشق به میان نیاورد، عشقی که سرانجام در پاره چهارم به زبان می‌آید.


🔹عشقی که داستایفسکی در شبهای روشن به توصیفش پرداخته، عشقی فراتر از یک میل است. عشق، تارهایی تنیده شده در پود یک رنج خود‌خواسته است. رنجی که زاده چارچوبهای امر اخلاقی در نهانگاه خاطر مرد است.


🔹داستان کتاب شب های روشن، داستان 5 شب و 1 روز است که فقط بخش آخر در روشنای صبح رخ می دهد و مابقی داستان در شبهایی تعریف می شود که ملاقات بین مرد ناشناس و  ناستنکا رخ می دهد و  راوی توانایی زیستن در روشنای روز را به مدد عشق بازیافته است.

#عشق_و_رنج‌_های_اخلاقی
#شب‌_های_روشن
#فئودور_داستایفسکی
#کتاب‌زی

🔹 با ما همراه باشید با موضوع عشق و رنج‌های اخلاقی.
با محوریت:
کتاب "شب‌های روشن" اثر فئودور داستایفسکی
و
فیلم "آپارتمان" به کارگردانی بیلی وایلدر.


🔹از همین حالا دیدن فیلم و خوندن کتاب رو شروع کنید که کلی حرف داریم در موردش😉

در هوای فیلم‌وکتاب نفس میکشیم...




#عشق_و_رنج‌_های_اخلاقی
#شب_های_روشن
#فئودور_داستایفسکی
#داستایفسکی
#آپارتمان
#بیلی_وایلدر
#دوزیستگاه