⁠⁣📌 داستان زندگی منیر نوشین معروف به #معصومه_سیحون ۱۳۱۲–۱۳۸۹ / رشت - تهران گالری‌دار و هنرمند 🔸 معصومه از همان کودکی به نقاشی علاقه‌ی زیادی داشت، به‌خصوص در دوران دبستان. بچه‌ی خیلی درس‎خوانی نبود، اما خوب نقاشی می‌کرد. معلم‌هایش هم با دیدن نقاشی‌هایش او را تشویق می‌کردند. تا دوره‌ی دبیرستان دیگر برای خودش نقاش ماهری شده بود. 🔸 بعد از تمام شدن مدرسه، معصومه به پیشنهاد یکی دو تا از دوستانش به کلاس‌های آزاد دانشکده‌ی هنرهای زیبا رفت. کمی بعد در کنکور این دانشکده شرکت کرد و قبول شد. در دوران دانشگاه با یکی از استادانش به نام هوشنگ سیحون که معمار معروفی بود ازدواج کرد. پس از تمام شدن درسش، مدتی در دانشگاه کار کرد، اما بعد کارش را کنار گذاشت تا بتواند نقاشی کند. او نقاشی‌هایش را در چند نمایشگاه به نمایش گذاشت. یک بار در یکی از این گالری‌ها که مدیرش زنی فرانسوی بود، معصومه دید که اثری از مجسمه‌ساز معروف ایرانی پرویز تناولی را گذاشتند جلوی در. او از این اتفاق خیلی ناراحت شد. به نظرش آثار هنرمندان ایرانی شایسته احترام زیادی بودند و ارزش آن‌ها به‌درستی درک نمی‌شد. برای همین تصمیم گرفت خودش یک گالری برپا کند تا بتواند این هنرمندان را به مردم معرفی کند. 🔸 معصومه کارش را از فردای همان روز شروع کرد. اولین نمایشگاهش را با کمک همسرش در یک طبقه از خانه‌شان برگزار کرد. قرار شد در این نمایشگاه، آثاری از هنرمندانی همچون سهراب سپهری و پرویز تناولی نمایش داده شود. همه‌چیز روبه‌راه بود، تا این که در روز برگزاری نمایشگاه برف شدیدی شروع به باریدن کرد. معصومه نگران بود که کسی به نمایشگاه نیاید، اما فروغ فرخزاد، دوست معصومه، به او گفت نگران نباش و به سراغ آدم‌های معروفی رفت که می‌شناخت. او آن‌ها را به گالری آورد و نمایشگاه پر شد از آدم‌های علاقمند به هنر. برنامه‌ی گالری تا یک سال آینده پر شد. به این ترتیب گالری «سیحون» جای خودش را در دنیای هنر ایران باز کرد. 🔸 بعد از آن معصومه به گرداندن گالری سیحون ادامه داد. او نمایشگاه‌های مختلفی از آثار نقاشی، مجسمه‌سازی و خطاطی هنرمندان ایرانی در این گالری برگزار کرد. معصومه با برگزاری این نمایشگاه‌ها، به شناساندن هنرمندان بزرگی از جمله مکرمه قنبری، حسین زنده‌رودی و سهراب سپهری به مردم کمک زیادی کرد. در سال‌های ۱۳۸۳ و ۱۳۸۸ سازمان میراث فرهنگی و انجمن نقاشان ایران از او به پاس یک عمر فعالیت هنری تقدیر کردند. حالا گالری سیحون قدیمی‌ترین گالری فعال در ایران به حساب می‌آید که نادر سیحون، پسر معصومه آن را به یاد مادرش می‌گرداند. ✍️نویسنده: #الهام_نظری داستان زندگی زنان پیشرو را در کانال «دخترها تسلیم نمی‌شوند» بخوانید. @doxtarha