.
بیا پروازم را آشیانه باش
می خواهم بنشینم روی شانه های خیالی ات
بیا که گریزانم از ردپاهای دلتنگی
بر روی جاده های یکطرفه تنهایی ...
جاده ی برف گرفته ایی که
در زمستان و بوران نبودنت
یخ زده و رنگ انجماد گرفته ست؛؛
نمیدانم چه شد
وقتی به خود آمدم
پر پروازم اوج گرفته بود
در آسمان هفتم عاشقی تو
و اکنون
سر خورده و سرگردان
سقوط کرده ام به عمیق ترین
دره ی تنهایی و دلتنگی ....
#باران_مقدم.