دنیای منی تو اومدی و من فهمیدم وقتی یکی هست که دوستت داره دنیا، چه دنیای خوش اب و رنگی میشه فهمیدم که هیچ غروبی نمیتونه دلگیر باشه که دیگه چشمم جز نیمه پر لیوان هیچ چیزی نمیتونه ببینه فهمیدم من چقدر قشنگ تر و سرمست تر شدم که میشه چند ساعت با یکی هم صبحت شد ولی اونقدر غرق جذابیت لبهاش و تن صداش شد که اصلا نفهمی چی ها گفته تو اومدی و من فهمیدم میشه برای یک نفر هر روز چند بار ضعف کرد و مرد ولی با بودنش کنارت دوباره از نو زنده شد تو اومدی و من اروم و ریز، زیر لب میگم: اخه تا الان کجا بودی؟ چرا زودتر ندیدمت؟! 💓