من متوجه شدم کسایی که بیشتر به بقیه افراد محبت میکنن درواقع خودشون هیچ وقت عشق و محبت رو حس نکردن به خاطر همین به دیگران بیشتر اهمیت میدن تا شاید متقابلا بتونن این عشق و محبت رو پس بگیرن ولی هرگز این اتفاق نمیافته چون اونا همیشه درد و ناراحتیشونو پنهان میکنن اونا نیمی از داستان یا حتی همه چیزو برای هیچکس تعریف نمیکنن چون نمیخوان مزاحم کسی باشن درواقع این افراد بیش از اندازه همدلی و همدردی میکنن که این رفتار،انعکاس بی محبی به خودشونه...