این دو پسر در برابر منبع یکسانی از ویروس آبله (Smallpox) قرار گرفته بودند. یکی واکسینه شده بود و دیگری واکسنی دریافت نکرده بود. این تصویر اهمیت فراوانِ واکسیناسیون را یادآوری می‌کند. ادوارد جِنِر، پزشک انگلیسی در سال ۱۷۹۶ واکسن آبله را کشف کرد. در واقع جنر کسی بود که کاربرد واقعی واکسیناسیون را کشف کرد، و واکسن آبله، نخستین واکسنی بود که ساخته شد. ادوارد جنر، امیدوار بود که کشف او سرانجام روزی آبله را ریشه‌کن کند. آرزوی جنر در ۲۴ می ۱۹۸۰ به واقعیت پیوست. در آن روز سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد آبله برای همیشه از سطح زمین محو شده است. تخمین زده شده است که آبله تنها در قرن بیستم حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون انسان را به کام مرگ فرستاد. در کل تاریخ بشر، آبله، اولین و تنها بیماری مسری بوده که انسان موفق به ریشه‌کن کردنش شده است. پ.ن: در تاریخ علم پزشکی، محمد بن زکریای رازی، پزشک و داروساز بزرگ ایرانی، اولین کسی بود که تشخیص تفکیکی بین آبله و سرخک را بیان کرد. او در قرن ۱۰ میلادی، در کتابی با نام «الجدری و الحصبه» شرح کاملی از این دو بیماری به دست داد که تا آن زمان بی‌سابقه بوده است. تصویر: Gareth Williams. Angel of Death: the story of Smallpox @daneshhamegani