ایرانیان باستان دوازده روز نوروز را به نشان دوازده ماه سال جشن می‌گرفتند و روز،سیزدهم را به باغ و صحرا می‌رفتند.
در ایران باستان پس از برگزاری مراسم نوروزی سیزدهم که به ایزد باران تعلق داشت، مردم به دشت و صحرا و کنار جویبارها می‌رفتند و به شادی و پایکوبی می‌پرداختند و آرزوی باران می‌کردند.
هنوز هم بسیاری از مردم از بامدادِ روزِ تِشتَر، سفرهٔ نوروزی را برمی‌چینند، خوردنی‌ها و مقداری آجیل و شیرینی‌های باقی‌مانده در سفرهٔ نوروز را با خود به طبیعت می‌برند، و شیشه سبزه‌های موجود در سفره را با خود برمی‌دارند و به دشت و صحرا و کنار چشمه‌ها یا آب‌های روان می‌روند.
انتشارات دادکین این روز را به ایران‌دوستان تبریک می‌گوید.
