آرامش ابدی: مرگ، ترس و تاریخ ناامنی
آرامش ابدی: مرگ، ترس و تاریخ ناامنی[1]
مارک نیکلوس برگردان پیام حسنزاده قالبساز
اگر بر در گورها میکوفتیم و از مردگان میپرسیدیم که آیا مایلند [در رستاخیز] دوباره از قبرهاشان برخیزند، به نشانهی اکراه سر تکان میدادند.… با شهودی راستین مردم باستان بر سنگ قبرهای خود چنین حک میکردند: به سوی امنیت پایدار[2] یا؛ رهسپار آرمیدنی دلچسب[3].
آرتور شوپنهاور، جهان همچون اراده و تصور، جلد دوم، صص 465 و 492 (ترجمه نگارنده).
مشخص نیست که به هنگام بیان این گزاره آیا شوپنهاور لوح نبشتهی هجوآمی...
@Anthropology_Iran
ادامه متن در:
https://bit.ly/3buOokB