[اپیزود یک] و عشق مذهب بی‌دینی‌ درست‌دیدن بد‌بینی‌ روان‌شناسی بالینی میان گریه‌ و بالش‌هاست زن مداد و لب و ابرو کشیده‌چشم‌ تر از آهو و چندتارِ سفید مو به زیر لایه‌ای از مش‌هاست زنی‌ست، مردمکش تاریک بلند قدٌ و کمر باریک همیشه بر لب خود ماتیک اگر چه دور ولی نزدیک در آبشار شناور؛ زلف اتو کشیده‌ی شب در زلف نبستن دل من بر زلف میان کشمکش کش‌هاست #شهرام_میرزایی 🔗 ادامه‌ی این #شعر را در وب‌سایت کنصفر بخوانید: consefr.com/?p=1661 @consefr