📌یادگیرنده به یک اتاقی برده می شد و به بازوانش الکترود شوک الکتریکی وصل می شد و در کنار آن اتاق، معلم و آزمایشگر (با یک لباس آزمایشگاهی) حضور داشتند در این اتاق یک ژنراتور شوک با ۳۰ کلید وجود داشت که از ۱۵ ولت (شوک خفیف) تا ۴۵۰ ولت (خطر - شوک شدید) مشخص شده بودند. شوک‌های این آزمایش واقعی نبودند و یادگیرندگان، بازیگرانی بودند که در واقع هیچ شوکی دریافت نکردند. در هنگام انجام آزمایش صدای از پیش ضبط شده از طرف یادگیرنده پخش میشد و معلمان (شرکتکنندگان واقعی مطالعه) بر این باور بودند که شوکها واقعی هستند.
📌 پس از این که یادگیرنده یک سری جفت کلمه را یاد گرفت، میبایست در پاسخ به سوال معلم، جفت دیگر از میان چهار گزینه انتخاب کند. به معلم گفته شد که هر بار که یادگیرنده اشتباه می‌کند، شوک الکتریکی بدهد و هر بار میزان شوک را افزایش دهد.
📌 یادگیرنده عمدتاً پاسخ های اشتباه (عمدی) میداد و برای هر یک از این ها معلم به او شوک الکتریکی وارد می‌کند. هنگامی که معلم از اعمال شوک امتناع می کرد، آزمایشگر با یک سری دستور او را به ادامه کار ترغیب میکرد. این دستورات به ترتیب چهار جمله بودند که اگر یکی از آنها اطاعت نمیشد دستور بعدی داده میشد:
• لطفا ادامه دهید.
• آزمایش از شما میخواهد که ادامه دهید.
• کاملاً ضروری است که ادامه دهید.
• چارهای جز ادامه دادن ندارید.
📌 نتایج جالب و شوکهکننده بود. با وجود این که در هنگام آزمایش شرکتکنندگان، صدای فریاد و درخواست کمک یادگیرنده را میشنیدند و حتی وی در بعضی مواقع بیان می‌کند که بیماری قلبی دارد و الان تحت فشار بسیار زیادی است، ۶۵% از شرکتکنندگان تا بالاترین سطح (۴۵۰ ولت) آزمایش را ادامه دادند و از طرفی همه شرکتکنندگان تا ۳۰۰ ولت شوک را به یادگیرنده وارد کردند! میلگرام در سالهای بعد این آزمایش را با در نظر گرفتن ۱۸ متغیر به شکلهای مختلف تکرار کرد که در آینده به آنها خواهیم پرداخت.
⭕️ حال به سوال اول متن برگردید. به نظر شما جواب سوال چیست؟
🆔️CogNet Group telegram🆔️CogNet Group instagram
