🔴 از تضارب آرا تا تخریب شخصیت: مسیری که باید اصلاح شود 🔹در طی چند سال اخیر شاهد هستیم که فضای پژوهشگران در حوزه روابط بین‌الملل و مطالعات منطقه ای ، به جای آنکه محلی برای تضارب آراء و تبادل اندیشه‌ها باشد، به میدان تسویه حساب‌های شخصی و تخریب و اتهام زنی های ناروا تبدیل شده است. جای تأسف اینجاست که دایره این درگیری ها تا پژوهشگران برجسته ی این حوزه که هر کدام وزنه ای برای خود در این عرصه هستند هم کشیده شده است . 🔹 پژوهشگران به جای نقد روشمند و علمی نظریات و دیدگاه‌های یکدیگر، راه تخریب شخصیت را در پیش گرفته‌اند و گاه با ایجاد بلوک بندی ها و اردوکشی ها به دنبال مهار و حذف دیدگاه های متفاوت از خود هستند . این رویه نه تنها به پیشرفت علمی کمک نمی‌کند، بلکه وجه علمی و آکادمیک افرادی که وارد این فضا می شوند را نیز مخدوش می کند. 🔹 باید به یاد داشته باشیم که ماهیت رشته‌های علوم انسانی، به‌ویژه  روابط بین‌الملل و مطالعات منطقه ای ، با علوم دقیقه همچون ریاضیات و مهندسی متفاوت است. در اینجا با پدیده‌های پیچیده بین المللی و ژئوپلیتیک سروکار داریم که قابل تقلیل به فرمول‌های ریاضی نیستند و تنوع دیدگاه‌ها و تکثر رویکردهای نظری امری کاملا طبیعی است .این تکثر می‌تواند به درک عمیق‌تر روند های کلان نظام بین الملل و روندهای منطقه ای کمک کند. مهم آن است که به جای برچسب زنی و اتهامات ناروا بتوانیم در فضایی سالم و حرفه‌ای به گفتگو و تبادل نظر بپردازیم. شاید در نگاه دیگران چیزی وجود داشته باشد که ما بدان توجه نکرده و نیندیشیده ایم. 🔹 نقد علمی باید مبتنی بر استدلال و مستندات قابل اتکا بوده و در کمال احترام بیان شود. بله، می‌توان با یک دیدگاه مخالف بود اما می بایست این مخالفت را در چارچوب اخلاق حرفه‌ای و با تکیه بر روش‌های علمی بیان کرد. حمله‌های شخصی و تخریب‌ها تنها نشان‌دهنده ضعف استدلال است و ولاغیر. والسلام عارف دهقاندار 📱راه های ارتباطی: 🔻کانال تلگرام کلاب علوم سیاسی: https://t.center/Clubhouse_olumesiasi