حفاظت بنده از شیطان در هنگام سجده 🔹 حضرت حق از میان اعمال نماز، سجود را اختیار کرد. زیرا حفظ از شیطان در آن وجود دارد. شیطان، بنده را در هیچ فعلی از افعال نماز، رها نمی کند مگر در سجده، زیرا سجده نکردن گناه او بود و او هنگام سجدهٔ بنده، گریه می کند و متأسف و پشیمان می شود و پشیمانی خود توبه است، و حق هم عذر آن را می پذیرد، بنابراین او در هر سجده ای توبه می کند. «ان الله یحبّ کل مفتن توّاب = خداوند هر فریب خوردهٔ توبه کننده ای را دوست می دارد»، سپس شیطان هنگام سر برداشتن بنده از سجده، دوباره به اغوا و گمراهی می پردازد. 📚 فتوحات مکیه / باب ۹۰ معرفت فرایض / شیخ محیی الدین ابن العربی رحمه‌الله ╭┈───𝗝𝗢𝗜𝗡 ──「📚」 ╰─┈ ➛ @clip_sunni