♥️ #تدبر_در_کلام_الله_عزوجل ‍ ‍ 🌸🍂#آیـــه_گرافـــی🍂🌸 #پرسش_پاسخ_احناف📚 💠حکم کسی که عهد می‌بندد و به عهدش وفا نمی‌کند چیست؟ 🔸قرآن مجید یکی از ویژگی‌ها و خصوصیات افراد با ایمان را وفای به عهد می‌داند و می‌فرماید: «وَ الَّذِینَ هُمْ لِاَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ؛ مؤمنان آنها هستند که امانت‌ها و عهد خود را مراعات می‌کنند.» 🔸در شریعت مطهره بر وفای به وعده‌ها بسیار تأکید شده است. خداوند متعال در قرآن مجید در چندین مورد به ایفاء عهود و وفای به وعده‌ها دستور داده است. همچنین مضمون احادیث نشان می‌دهد که عادت به شکستن وعده (یا نیت شکستن وعده هنگام وعده دادن) از نشانه‌های نفاق است. بنابراین، اگر کسی وعده‌ای داده باشد باید تا حد امکان تلاش کند آن را انجام دهد. اما اگر کسی با نیت وفای به وعده و به خاطر شرایطی نتواند آن را انجام دهد، باید به درگاه خداوند توبه و استغفار کند، ان شاء الله خداوند او را خواهد بخشید. 🔸مسئله‌ی دیگر این است که آیا به لحاظ شرعی، عمل به وعده و تعهد یک جانبه از نظر قضایی نیز لازم است یا خیر؟ برداشت عمومی و مشهور در این رابطه آن است که وعده یک جانبه، به لحاظ قضایی لازم الاجرا نیست اما بهتر است پیش از هرگونه پیش داوری ابتدا جوانب مختلف این مسئله را در پرتو منابع اصلی فقه اسلامی مورد تحقیق و بررسی قرار دهیم. 🔸با مطالعه دقیق نصوص مربوطه در کتب فقهی مذاهب اسلامی در می یابیم که فقها در مورد این مسئله آرا و دیدگاه های مختلفی دارند که در اینجا به طور مختصر بیان می‌شود. 🔸بسیاری از فقها بر این باورند که وفای به وعده خصلتی حمیده و پسندیده است وعده دهنده باید به وعده اش پایبند بوده و به آن عمل کند و وفا نکردن به وعده عملی زشت و نکوهیده است. با این وجود وفا کردن به وعده، مطابق ضوابط فقهی شرعاً واجب نیست و به لحاظ قضایی نیز امکان اجبار کردن وعده دهنده بر وفای به آن وجود ندارد. این نظریه از امام ابو حنیفه امام شافعی امام احمد و برخی از فقهای مالکیه که نقل شده است. [عمدة القاري: ۱۲ / ۱۲۱؛ مرقاة المفاتيح : ١٦٥٣/٤] 🔸بسیاری از فقها معتقدند که وفای به وعده شرعاً واجب است و وعده دهنده در کنار وظیفه اخلاقی (دیانتا)، از نظر قضایی نیز موظف است به وعده و پیمان خود وفا کند بر مبنای دیدگاه این عده از فقها، الزام و اجبار وعده دهنده بر وفای به عهد و پیمان از طریق قضایی نیز امکان پذیر است. حضرت مفتی محمد تقی عثمانی (حفظه الله) بیان می‌دارند اما بعضی از وعده ها چنان اند که قضاءاً واجب العمل بوده و می توان آنها را از طریق مراجع قضایی و اعمال قانون نافذ و لازم الاجرا قرار داد فقهای کرام به این امر تصریح کرده اند که چنانچه فردی در صورت عمل نکردن فرد مقابل به وعده ی خودش به خصوص در امر معاملات به لحاظ مالی متضرر می شود در حالی که وفای به آن نوع وعده بنا بر تشخیص کارشناسان فقهی به عنوان یک ضرورت و حاجت مسلمانان تلقی می‌گردد در چنین صورتی وفای به آن وعده قضاءاً نیز لازم قرار می گیرد. [کتاب بانکداری اسلامی] ‍ ‍ ‍ ╭─┅.~.~ঊঈ🌸ঊঈ~.~.┅─╮ https://t.center/cliephaieghoranie ╰─┅.~.~ঊঈ🌸ঊঈ~.~.┅─╯