«بازخوانی یک قتل عمد در تیپ یک اندارزگاه ۱۱ زندان تهران بزرگ (فشافویه)» یک روز بعد از کشته شدن "علیرضا شیرمحمدعلی"، زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ در شامگاه ۲۰خرداد؛ خبرگزاری‌های ایران این خبر را تایید کردند. - یک: اگر چه تفکیک جرایم در زندان، حق حقوقی هر فرد زندانی‌ست؛ اما عموماً اینگونه تصور می‌شود که اگر زندانیان جرایم مختلف، هر کدام در بند جرایم مربوط به خود، ایام زندان خود را بگذارنند از پیشامد چنین اتفاقاتی جلوگیری می‌شود. با در نظر گرفتن اینکه جمهوری اسلامی در طی ۴۰ سال اخیر، منکر هر گونه جرم سیاسی و زندانی سیاسی‌ بوده است؛ اما تصور کنید اگر تفکیک جرایم در این زندان به عمل آمده بود، آیا اطرافیان فرد قاتل، از یک درگیری احتمالی نباید احساس خطر می‌کردند؟ با در نظر گرفتن این فرض، آیا احتمال آن نمی‌رود که به جای علیرضا شیرمحمدعلی، فرد دیگری از نوع جرایم قاتل، مورد هجوم این فرد قرار می‌گرفت؟ - دو: قتل، قتل است. فرد قاتل حق زندگی یک فرد را می‌گیرد. چه زندانی از نوع سیاسی‌اش باشد، چه از نوع هر جرم دیگری. طبق تحقیقات صورت گرفته در سال‌های گذشته، سلامت روانشناختی زندانیان و ارائه خدمات مطلوب به آن‌ها توجه فراوانی را از سوی متخصصان به خود جلب کرده است. طبق این مطالعات، در پژوهشی که روی ۱۹۰۰ زندانی در کانادا انجام شد، ۲۱/۵ تا ۲۹/۸ درصد از گروه، نمونه‌ی افسردگی داشتند. البته باید شرایط به‌خصوص ایران کنونی را با شرایط اجتماع کانادا در نظر گرفت. زندانیان جرایم مختلف باید در فرایند علمی و سیستماتیک، مورد درمان‌های فردی و گروهی قرار بگیرند. با این حال، نباید فراموش کرد که ارتکاب جرایمی مانند زورگیری، مواد مخدر، دزدی، یا قتل ارتباط متقابلی با سیستم آموزشی، اقتصادی، فرهنگی و عوامل مختلف خانوادگی آن جامعه دارد. پس در همین آغاز متاسفانه باید گفت نه تنها در ایران این خدمات به زندانیان ارائه نمی‌شود، بلکه در موارد متعددی حتی از معالجات فوری پزشکی جلوگیری به عمل می‌آید. به این تقدیر، همسو با این توضیحات؛ یک منبع مطلع به خبرگزاری هرانا چنین گفته است: "علیرضا شیرمحمدی در اندرزگاه ۱۱ زندان تهران بزرگ در محلی نگهداری می‌‎شده است که از آن با عنوان "سوئیت" نام برده می‌شود، این محل که محل نگهداری زندانیانی با جرائم مختلف است دارای یک سلول انفرادی است که به صورت مجزا، ولی در همان محل ساخته شده است. دو زندانی متهم به قتل علیرضا شیرمحمدعلی به نام‌های "محمدرضا خلیل زاده" با اتهامات مربوط به مواد مخدر و "حمیدرضا شجاع زاده" متهم به قتل عمد و محکوم به اعدام در این سلول انفرادی نگهداری می‌شدند که در حالت پیش فرض درب آن همیشه بسته بود". همچنین او گفته است: "علی‌رغم سابقه خشن این دو زندانی که از زندان رجایی شهر به این محل تبعید شده بودند و حساسیت مسئولین بند در بسته نگه داشتن درب سلول انفرادی، شب دوشنبه در زمان ورود افسر نگهبان این درب باز گذاشته شده و این دو زندانی در اقدامی ناگهانی و بدون پیش زمینه و درگیری قبلی با خروج از سلول، علیرضا را به داخل سلول کشانده و پس از قفل کردن درب با وارد کردن حدود چهل ضربه مهلک به وسیله تیزی (شی برنده) اقدام به قتل وی کرده‌اند". - سه: آقای "علیرضا شیرمحمدعلی " به همراه "برزان محمدی" شهروند ۴۱ ساله اهل سروآباد کردستان در اعتراض به وضعیت نامناسب نگهداری در این زندان و درخواست انتقال به زندان اوین از روز ۲۳ اسفند ۹۷ دست به اعتصاب غذا زده بودند. این دو زندانی سیاسی در یادداشتی دلیل اعتصاب غذای خود را نبود امکانات و «نداشتن امنیت جانی» عنوان کرده و در قسمتی از این یادداشت نوشته بودند که "اعتصاب غذا کرده‌ایم تا با این روش به بودن خود در اینجا اعتراض کرده باشیم؛ ولی سلامت جان ما هیچ اهمیتی برای عوامل زندان و روسای آن ندارد؛ در این زندان حقوق انسان‌ها فاقد اهمیت است و این امر باعث به وجود آمدن مشکلات عدیده ازجمله مریضی و مرگ‌ومیر مددجویان می‌شود. با توجه به شعارهای آزادی بیان و حقوق شهروندی انسان‌ها به کدام مرجع باید حرف‌های خود را اعلام کنیم تا مسئولین مربوطه به خواسته‌هایمان رسیدگی کنند. چندین بار تاکنون اعلام کرده‌ایم اما رسیدگی نشده است". این اعتصاب‌نامه در حالی‌ نوشته شده است که در ماده ۸ آیین‌نامه زندان‌ها صراحتاً آمده است هر زندانی باید مربوط به نوع و میزان محکومیت‌اش به بند مربوط به خود منتقل شود.⬇⬇ادامه ⭐⭐⭐✊🔥 https://t.center/ckateratjanbaktegan