از دوستی و صمیمیت مرحوم ایرج با ادیب نیشابوری روایت بسیار است. محمود فرخ خراسانی نوشته: او (ادیب نیشابوری) قبل از آمدن مرحوم ایرج به خراسان هیچ از مدرسه بیرون نمی‌آمد مگر برای تشرف به حرم مطهر و بعد آشنایی با ایرج به نصیحت او عصر ها برای گردش به باغ ملی می آمد. بعضی روز ها و شب ها، در وقت تعطیل، شاهزاده می‌آمد خدمتشان بعد از تمام شدن درس به منزل ایشان می‌رفتند. همچنین در خصوص تاثیر انس و همدمی ایرج با ادیب نوشته اند: او (ایرج) قبل از آمدن به خراسان اینقدر شهرت نداشت ولی پس از درک محضر ادیب و رهبری های آن استاد به مقام ابتکار ادب رسید که او را از حیث سلاست و لطف بیان «سعدی ثانی» لقب دادند. بی گمان شهرت و محبوبیت فراوان ایرج و شعر او در اواخر عمرش در دوران اقامت در خراسان اتفاق افتاد. 🖋@IRAJMIRZA_OFFICIAL