سلام جناب دکتر عزیز و گرامی پیامای دردمندان نشریه رو داشتم میخوندم و صدای فریادهاشون چنان برام دردناک بود که دوست داشتم گوش هام بگیرم نشنوم و چشمام رو بگیرم نبینم.... من واقعاااا با علم و کتاب عشق میکنم و واقعا راه های غیر علم اصلااا نمیتونم کنار بیام.... چیکار باید کرد😔😔😔 امید ما هم شما هستید که این مسیر به لجن کشیده شده رو آباد کنید دکترجان...😔😔. هر وقت به چنین درها و مسیرهای بن بستی بر میخورم مدام این شعر مولانا تو ذهنم مرور میشه؛ در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آنجا ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند و اگر بر تو ببندد همه ره ها و گذرها ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند