با پژوهشگران گروه واژهگزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی در کشف دوبارۀ زیباییهای زبان و ادبیات فارسی همراه شوید.
سروش: cheshmcheragh
اینستاگرام: _cheshmocheragh_
فیسبوک: Persian Terminology
توییتر: persiantermino1
ایتا: cheshmocheragh2
🩺در بهمن ۱۳۴۲ «انجمن واژههای #پزشکی» در دانشکدۀ پزشکی تشکیل شد که اعضای آن عبارت بودند از: استادان #ذبیح_بهروز، دکتر محمد بهشتی، دکتر #محمود_حسابی، دکتر انور شکی، دکتر نصرتالله کاسمی، دکتر #حسین_گل_گلاب، دکتر #محمد_مقدم، دکتر میردامادی، دکتر #محمود_نجم_آبادی و #سعید_نفیسی. انجمن مدتی دایر بود و حاصل کار در جزوهای به نام «واژههای پزشکی پارسی که انجمن پزشکی بهکار بستن آنها را پیشنهاد میکند» در دی ۱۳۴۶ چاپ شد. سالها بعد، واژهها بار دیگر بررسی شد و در انتشارات «سازمان مرکزی نظام پزشکی ایران» به چاپ رسید. برخی از این واژهها را همراه با برابر رایجشان در آن زمان میبینیم: کنشور، کنشگر: فعال تندرو، تیزرو: حاد بیهوشانه: anesthetic (جرعهای خوردیم و کار از دست رفت/ تا چه بیهوشانه در مِی کردهاند؛ سعدی) آویزه: ضمیمۀ اَعوَر (آپاندیس) سخترگی: تصلّب شَرایین زرداب: صفرا آبدان: مثانه نایژه: برونش کاواک: حفره سریشمزا:کلاژن بیهشی: اغما بدگواری: سوءهضم دوازدهه: اثناعشر دورۀ نهفتگی: دورۀ کُمون زردی: یرقان دادپزشکی: legal medicine (پزشکی قانونی) پیشابراه: مجرای ادرار بادامک: لوزه
«الشیمی» (شیمی) مأخوذ از یونانی (بهمعنی مخلوط) میباشد و الشیمیستها یا شیمیستها و کیمیاگران، بیشترِ همّ خود را برای پیدا کردن «حجرالفلسفی»، که بهتوسط آن بتوانند فلزات را به یکدیگر و «اکسیر اعظم»، که پیری را به جوانی مبدل سازند، مینمودند... . کمکم موضوع اکسیر اعظم و حجرالفلسفی یکی شد و مقصود از «اکسیر»، تبدیل نقره و مس به طلا گردیده و نظر عموم را به خود جلب نموده... . اما چون قدما فلزات را قابل زندگانی، تولیدمثل، و مرگ میدانستند، در صدد برآمدند که فلزات را به یکدیگر و بهخصوص به طلا تبدیل کنند، و این فکر نه فقط نزد مسلمین بلکه از زمان افلاطون به یادگار گذارده شدهاست. محمد زکریا نیز، که در پی تحقیق و تجسس اکسیر اعظم و حجرالفلسفی قدم میگذاشت، یک سلسله اختراعات و اکتشافات در عالم شیمی نمودهاست و موادی اختراع کرده که در زندگانی صنعتی امروزه مقامی بلند را دارا میباشند؛ یکی الکل و دومی اسیدسولفوریک. (برگرفته از: محمود نجمآبادی. شرح حال و مقام محمد زکریای رازی، پزشک نامی ایران. تهران: چاپخانهٔ علمی، چاپ اول، ۱۳۱۸ خورشیدی، ص ۵۳، ۵۴، ۵۶) #پرسه_در_متون @cheshmocheragh