‍ ✈️ سالروز ورود نخستین هواپیما به ایران در دوران احمدشاه قاجار، یکی از مظاهر فنّاوری که وسیله‌ای پرنده بود، وارد ایران شد. این وسیله را تا حدود ده سال بعد از حضورش در کشور، «آئروپلان» می‌نامیدند، که تقلیدی از نام فرانسوی این وسیله بود و «طیاره» که لفظی عربی بود. در سال ۱۳۰۳ و با پایه‌گذاری ارتش جدید ایران و ورود شمار بیشتری واژهٔ بیگانهٔ نظامی به زبان فارسی، تصمیم گرفته شد که برای جلوگیری از رواج این اصطلاحات چاره‌اندیشی شود. ازاین‌رو، انجمنی برای واژه‌گزینی و متشکل از سرداران ارتشی و ادبا در وزارت جنگ تشکیل شد که در جلساتی هفتگی واژه‌ها را بررسی و معادل‌یابی می‌کردند. «هواپیما» یکی از واژه‌های ساخته‌شدهٔ آن انجمن است که بعداً و با تشکیل فرهنگستان اول، فرهنگستان ایران (۱۳۱۴–۱۳۲۰)، به تصویب این فرهنگستان نیز رسید. نکته: «هواپیما» به‌صورت صفت در اشعار و متن‌های کهن فارسی به‌کار رفته‌است؛ بنابراین واژه‌ای نوگزیده است؛ برای نمونه: پیشِ آسیب صواعقِ حادثات، چه بُن‌گهِ موری و چه تختِ هواپیمای سلیمانی. (مُنشآت خاقانی) 🔹با سپاس از راهنمایی آقای دکتر #علاء_الدین_طباطبایی، زبان‌شناس و عضو شورای واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی. #واژه‌_شناسی #نوگزینش #تاریخچه_واژه_گزینی #گروه_واژه_گزینی_فرهنگستان_زبان_و_ادب_فارسی @cheshmocheragh