گاهی اوقات، آن میل بدوی در من تشدید می‌شود که مثل اجداد اولیه‌ام به غار بروم و همه‌ی دستاوردهای تمدن را دور بریزم. کنار آتش بنشینم، شکار کنم، تصویر رؤیاهایم را با خون خرسی که شکار کرده‌ام روی دیوارها بکشم. نه نوشتن بلد باشم و نه زبانی در کار باشد و نه حتی انسانی تا ارتباطی شکل بگیرد. @chehel_salegi فقط سکوت باشد و صدای سوختن چوب.صدای آسمانی با ستاره‌هایی عظیم. ...کاملاً مستعدم تا همه‌چیز را رها کنم و این نباید ربطی به پاییز داشته باشد... من همیشه همین‌طور بوده‌ام. نعیمه بخشی💎 عکسها: محمد علی عسگری ؛ درکه ؛ ۲۲ آبان ۱۴۰۳