درهم تنیدگی کوانتومی #بخش_سوم انیشتین به این دلیل با مکانیک کوانتومی و همچنین با مبحث ارائه شده درهم تنیدگی کوانتومی توسط بور مخالف بود که رئالیسم محلی ( Local Realism )را که جز اساسی فیزیک آن زمان بود را زیر سوال می‌برد. رئالیسم ( Realism ) به این معنا هست که یک جسم دارای مقادیر تعیین شده‌ای بدون اندازه‌گیری آن از قبل می‌باشد. همچنین تعیین میکند که دانش و اندازه‌گیری یک سیستم را در یک لحظه از زمان را اگر داشته باشیم میتوانیم موقعیت و اندازه‌گیری آن را در لحظه‌ی دیگری از زمان داشته باشیم. محلی ( Locality ) بودن به این معناست که یک جسم فقط تحت تاثیر محیط اطراف خود قرار دارد. آلبرت انیشتین این چنین این موضوع را بیان داشت که آیا ماه وقتی وجود دارد که به آن نگاه می‌کنی؟ ما وجود ماه را چه به آن نگاه کنیم و چه نگاه نکنیم خواهیم دانست. ولی در اصل مکانیک کوانتومی با این دو اصل در تضاد بود. یک ذره تا زمانی که آن را مشاهده نکنیم وجود ندارد و آن ذره فاقد تاثیر پذیری از محیط اطراف خودش هست. به همین خاطر انیشتین، مکانیک کوانتومی را ناقص می‌دانست و معتقد بود، باید متغیر های پنهانی وجود داشته باشد که این موضوع را توضیح دهد که چرا این ذرات در برهم‌‌نهی حالت های مختلف باقی میماند و نمیشود موقعیت و اندازه آن را تعیین کرد. متغیرهایی که ما از وجود آن ناآگاه هستیم. در واقع این چیزی هست که پارادوکس EPR را تشکیل میدهد. این چیزی بود که نیلز بور و انیشتین بخاطر آن مکالمه داشتند. نیلز بور کاملا با حرف انیشتین مخالف و آن رو نادرست می‌دانست و در آخر، بدون آنکه هر کدام به جوابی برسند از دنیا رفتند. ادامه دارد..... بخش اول بخش دوم ☢مجموعه بنیان علم☢ ♨️ کانال اصلی  ♨️ کتاب و مقالات ♨️ فیزیک اندیشه  ♨️ آرشیو بنیان علم